Ang kategorya: Ang Pag-aasawa

Ang nikāh ay kabilang sa mga kalakaran ng buhay na nagpapaibig nito ang Islām at naglagay dito ng mga kasanhian at ilang katangian. Ang haligi nito ay lima: anyo, nobyo (groom), nobya (bride), dalawang tagasaksi, at walīy. Inireresulta sa nikāh: 1. Ang pagpapahintulot sa pagtatamasa ng isa't isa sa mag-asawa; 2. Ang pagkabawal ng kaanak sa pag-aasawa; 3. Ang pagtitibay ng pagmamanahan ng mag-asawa; 4. Ang pagtitibay sa kaangkanan ng anak. Nababahagi ang nikāh sa isang tumpak na nikāh, na nabuo rito ang mga kundisyon nito at ang mga haligi nito; at isang tiwaling nikāh, na may nasira rito na isang kundisyon o isang haligi.

Ang mga pakay ng Sharī`ah ay ang mga layunin at ang mga kahulugan na dinala ng Sharī`ah, pinatunayan nito sa mga patakaran, at ipinanawagan nito ang pagsasakatuparan sa mga iyon, ang pagpapairal sa mga iyon, at ang pangangalaga sa mga iyon sa bawat panahon at lugar. Nahahati ang mga pakay, sa pagsasaalang-alang sa mga kapakanan na naghatid ng pangangalaga sa mga ito, sa tatlong bahagi: 1. Ang mga pakay na kinakailangan, ang hindi maiiwasan mula sa mga ito sa pagsasagawa sa mga kapakanan ng [buhay sa] Relihiyon at Mundo sa paraang kapag nawala ang mga ito ay magaganap ang katiwaliang mabigat at kumakatawan ang mga ito sa pag-iingat sa limang kabuuan: ang relihiyon, ang isip, ang sarili, ang supling, at ang ari-arian. 2. Ang mga pakay na pampangangailangan, ito ay ang kapag hindi naisakatuparan ang mga ito ay magaganap ang pagkaasiwa at ang pahirap sa tao. 3. Ang mga pakay na pampagpapahusay, ang nagpapahusay sa kalagayan ng tao at nagpapakumpleto sa pamumuhay niya sa pinakamahusay na mga kalagayan, na tinatawag na mga pakay na kakumpletuhan o pampagpapakumpleto o mga pangkumpleto.