Ang kategorya: Ang Paglalarawan sa Ḥajj

Ang mga Ipinagbabawal sa iḥrām ay ang mga gawain o ang mga kalagayang ipinagbabawal ang paggawa ng mga ito sa iḥrām. Ang mga ito ay siyam: ang pag-aahit ng buhok, ang pagputol ng mga kuko, ang pagsusuot ng tinahi, ang pagtatakip ng ulo, ang paggamit ng mabango, ang pagpatay ng ligaw na hayop at ang pagtataboy nito, ang pagdaraos ng kasal, ang pakikipagniig dahil sa isang pagnanasa kahit walang pagtatalik, at ang pagtatalik [mismo]. Ang babae ay gaya ng lalaki malibang ang iḥrām ng babae ay nasa mukha niya. Ang babae ay maaaring magsuot ng tinahi subalit siya ay hindi magsusuot ng niqāb at guwantes. Maaari siyang maglagay ng suot niya mula sa ibabaw ng ulo niya, na tatakip sa tingin ng mga lalaking estranghero (hindi maḥram). Ang sinumang nagsagawa ng anuman mula sa mga ito habang siya ay muḥrim (nasa sandali ng iḥrām), may pagdedetalye rito. Ang pakikipagtalik ay nakasisira sa nusuk (ḥajj o `umrah), kung naganap ito sa `umrah bago ng paglubos nito o naganap ito sa ḥajj bago ng ikalawang taḥallul. Kailangan sa kanya ang magkumpleto ng nusuk, pagkatapos ang mag-ulit nito sa isang bagong iḥrām maging ḥajj man ito o `umrah, at ang mag-alay ng panakip-sala (kaffārah), na isang badnah (pagkatay ng kamelyo) sa ḥajj o isang shāh (tupa) sa `umrah para sa mga maralita ng Makkah. Hinggil naman sa pangangaso, ang ganti [sa paglabag na ito] ay mag-alay ng tulad nito mula sa mga hayupan (baka o kamelyo) o mag-ayuno o magkawanggawa. Hinggil naman sa pagdaraos ng kasal, nakasisira ito [ng ḥajj] at walang panakip-sala (kaffārah) rito. Hinggil naman sa pagputol ng mga kuko, pagputol ng buhok, pagpapabango, pagtatakip ng ulo, at pagsusuot ng tinahi, mayroon itong pantubos (fidyah) sa pinsala: ang pagkakatay ng isang shāh (tupa) o ang pagpapakain ng anim na dukha o ang pag-aayuno ng anim na araw.