English A scholar making his best efforts to reach a secondary Shariah ruling based on the relevant proofs.
Français Déploiement de la capacité du savant afin de rechercher un décret (verdict) religieux (légal) annexe à partir de ses preuves.
Türkçe Âlim olan kimsenin, delillerinden fer-i dinî hükümleri çıkarmak için çaba harcamasıdır.
اردو کسی عالم کا، دلائل سے کوئی شرعی فرعی حکم اخذ کرنے کے لیے پوری توانائی صرف کرنا۔
Indonesia Usaha seorang ulama dalam mengerahkan semua kemampuannya untuk mendapatkan hukum syariat yang bersifat furuk dari dalil-dalinya.
Русский Приложение учёным предельно возможных усилий для выяснения постановления Шариата во второстепенном вопросе вместе с доказательствами.
Português Esforço do sábio, dentro da sua capacidade, no sentido de solicitar uma regra secundária da legislação através de seus argumentos.
বাংলা ভাষা ইজতিহাদ হলো শরয়ী প্রমাণাদি থেকে শরীআতের বিধান জানা ও তা লাভ করার পদ্ধতিসমূহের একটি পদ্ধতি। শাখাগত বিধানসমূহ হতে কোনো একটি বিধান বের করার জন্য ফকীহের যথা সাধ্য চেষ্টা করা। সুতরাং দীনের যে সব বিষয়গুলো স্পষ্ট জানা গেছে সে সব বিষয়ে কোনো ইজতিহাদ নাই। যেমন, সালাতসমূহ ফরয হওয়া ও তা পাঁচ ওয়াক্ত হওয়া।
উলামাগণ শরীআতে সংঘটিত ইজতিহাদকে বৈধতার দিক বিবেচনায় দুইভাগে ভাগ করেন:
এক: শরীআতের দৃষ্টিতে গ্রহণযোগ্য ইজতিহাদ । আর তা হলো সেই ইজতিহাদ যা অভিজ্ঞদের থেকে পাওয়া যায় এবং তার শর্তসমূহের বাস্তবায় ঘটে। আর তা হলো দুই প্রকার:
1- সাধারণ: আর তা হলো, বুদ্ধিমান হওয়া, প্রাপ্ত বয়স্ক হওয়া, মুসলিম হওয়া ও ন্যায়পরায়ন হওয়া।
2- বিশেষ: আর তা হলো, ইজতিহাদের যাবতীয় পদ্ধতিসমূহ এবং ইস্তেমবাতের নিয়ম ও মাধ্যমসমূহকে জানা ও তার ওপর চিন্তা করার ক্ষমতা। যেমন, কুরআন সুন্নাহ, ভাষা, উসূলে ফিকাহ ইত্যাদি জানা।
দুই: শরীআতের দৃষ্টিতে অগ্রহণযোগ্য ইজতিহাদ। আর তা হলো এমন সব ইজতিহাদ যাতে ইজতিহাদের উপকরণ ও পদ্ধতিসমূহকে যথাযথ পালন করা হয় না। সুতরাং যে কোনো মতামত এভাবে বের হয়ে থাকে তা অগ্রহণযোগ্য হওয়ার ব্যাপারে কোনো সন্দেহ নাই। কারণ, এর বাস্তবতা হলো এটি কেবল একটি প্রবৃত্তির চাহিদা অনুযায়ী মত দেয়া ও প্রবৃত্তির অনুসরণ করা এবং দুনিয়াবি কোনো উদ্দেশ্য থাকা।
中文 学者尽最大努力，从一些证据中寻找某项细则教法问题之判决。
فارسی بكار بردن آنچه كه در توان عالم است، براى يافتن حكم شرعى در فروع فقهى از دليل هاى آن مى باشد.
Tagalog Ang Ijtihād ay isang daan mula sa mga daan ng paghinuha ng mga patakaran ng Sharī`ah at ng pagtalos sa mga ito mula sa mga patunay na pambatas. Ito ay ang pagkakaloob ng hurista ng kapangyarihan niya sa paghuhulo ng kahatulan mula sa mga kahatulan ng mga usaping pansangay kaya walang Ijtihād sa anumang nalaman mula sa relihiyon nang kinakailangan gaya ng pagkakailangan ng mga Salāh at pagiging lima ng mga ito. Hinati ng mga maalam sa dalawang bahagi ang Ijtihād na nagaganap sa Sharī`ah alinsunod sa pagkaisinasabatas nito: A. Ang Ijtihād na Maituturing sa Batas. Ito ay ang Ijtihād na namumutawi buhat sa mga nakaaalam na alagad nito, na naisakatuparan ang mga kundisyun nito. Ang mga kundisyon nito ay dalawang uri: 1. Panlahat. Ito ay ang kasapatang-gulang, ang [pagkaanib sa] Islām, at ang katarungan; 2. Pantangi. Ito ay ang kakayahan sa pagsusuri at pag-alam sa pamamagitan ng mga paraan ng Ijtihād at mga panuntunan ng paghuhulo at mga kaparaanan nito gaya ng pagkakaalam sa Qur'ān, Sunnah, wikang Arabe, mga Saligan ng Fiqh, at iba pa rito. B. Ang Ijtihād na Hindi Maituturing sa Batas. Ito ay ang Ijtihād na namumutawi nang walang pagsasaalang-alang sa mga kasangkapan ng Ijtihād at mga paraan nito, kaya ang bawat pananaw na namutawi sa paraang ito ay walang pag-aalangan sa hindi pagtuturing dito dahil ang reyalidad nito ay na ito ay isang pananaw sa pamamagitan ng payak na pagnanasa at mga motibo at isang pagsunod sa pithaya.
हिन्दी एक विद्वान का, प्रासंगिक प्रमाणों से कोई इजतिहादी शरई हुक्म जानने के लिए, अपना सर्वश्रेष्ठ प्रयास करना।
മലയാളം ശാഖാപരമായ ഏതെങ്കിലും വിഷയത്തിൻ്റെ വിധി തെളിവുകളിൽ നിന്ന് കണ്ടെത്താൻ തൻ്റെ കഴിവിൻ്റെ പരമാവധി ഒരു പണ്ഡിതൻ പരിശ്രമിക്കുന്നതിനാണ് ഇജ്തിഹാദ് എന്ന് പറയുക.
తెలుగు ‘ఒక ధార్మికవేత్త తన సామర్థ్యత ప్రకారం ‘షరీఅతు యొక్క శాఖల ఆదేశాలను ఆధారాల వెలుగులో పరిశోధించడం’ ఇజ్తిహాదు అనబడుతుంది.
English "Ijtihād" (independent reasoning) is a way of deducing Shariah rulings based on the relevant proofs. In Ijtihād, a scholar exerts his utmost effort to reach a secondary Shariah ruling. There must be no Ijtihād in the indisputably established facts of religion, such as the prayers being obligatory and five in number.
Scholars divide Ijtihād, in terms of its validity into two categories:
1. Ijtihād recognized by the Shariah, which is done by competent scholars and in which the following conditions are fulfilled:
a. General conditions: reason, puberty, Islam, and integrity.
b. Specific conditions: the ability to conduct such reasoning and familiarity with the methods and rules of Ijtihād and deduction, like knowledge of the Qur’an, Sunnah, Arabic language, and the principles of Fiqh.
2. Ijtihād not recognized by the Shariah, which is done by incompetent individuals who are not familiar with the tools and methods of Ijtihād. In fact, such reasoning is merely an opinion rooted in one’s whim and personal inclination, which is why there is no doubt about its invalidity.
Français L’effort [d'interprétation] est l'une des voies qui permet d'extraire des décrets religieux et de les comprendre à partir de leurs preuves légales. C’est le fait que le jurisconsulte déploie toute sa capacité afin d'extraire un décret parmi les décrets annexes. En effet, il n’y a pas d’effort [d'interprétation à effectuer] dans ce qui est connu de la religion de manière nécessaire, à l'instar de l’obligation des cinq prières quotidiennes. Les savants divisent l’effort [d'interprétation] présent dans la Charia, en fonction de sa légitimité, en deux types : 1 - Un effort [d'interprétation] reconnu et considéré de manière légale : C’est l’effort [d'interprétation] qui émane des connaisseurs qui y sont aptes, et c’est celui dont les conditions sont remplies. Elles sont de deux types : a - Générales : c’est la raison, la puberté, l’islam et l’intégrité. b - Particulières : c’est l'aptitude à regarder [dans les textes], la connaissance des voies de l’effort [d'interprétation] ainsi que des règles de déduction et des moyens [d'y parvenir] comme : la connaissance du Coran, de la Tradition [prophétique], de la langue [arabe], des fondements de la jurisprudence, ainsi que d’autres. 2 - Un effort [d'interprétation] non reconnu et non considéré de manière légale : C'est l’effort [d'interprétation] issu de celui qui n’est ni connaisseur des outils qu'il nécessite, ni des voies qui y mènent. En effet, la réalité de cet effort [d'interprétation] est qu'il n’est [rien de plus] qu’un simple avis [personnel], motivé par le désir et l'ambition, et qui suit les passions.
Türkçe İçtihat, dini hükümlerden faydalanma ve dinî delillerle bu hükümleri idrak etme yollarından biridir. İçtihat, fıkıhçının alt bölümlerin hükümlerinden bir hükmü çıkarmak için çaba harcamasıdır. Namazların vacip ve beş vakit olması gibi, dinde zaruri olarak bilinen hükümlerde içtihat olmaz. Âlimler, dinde yapılan içtihatları meşruluğu yönüyle iki kısma ayırmışlardır. Birincisi: Dinen muteber olan içtihatlar. Bunlar bilgi sahibi ilim ehlinden, şartları yerine getirilerek sadır olan içtihatlardır. Bu şartlar iki çeşittir: 1-Âmme (Genel Şartlar): Bunlar akıl, büluğ, İslâm ve adalettir. 2-Hâssa (Özel Şartlar): Bunlar delillere bakma, içtihat yollarını ve hüküm çıkarma kurallarını, Kur'an'ı ve sünneti, dili ve fıkıh usulünü ve bunlar dışında kalanları bilmek gibi, hüküm çıkarma araçlarını bilme kudretidir. İkincisi: Dinen muteber olmayan içtihatlar. Bunlar, içtihat araç gereçlerini ve yollarını bilmeyen kimselerden sadır olan içtihatlardır. Çünkü bunlar gerçekte, yalın arzu, gaye ve hevaya tabi olan görüşlerdir. Bu şekilde sadır olan her görüşe itibar edilmeyeceğinde şek, şüphe yoktur. Çünkü bunlar arzu, istek ve hevaya uyması için yapılmış içtihatlardan başka bir şey değildir.
اردو اجتہاد شرعی احکام معلوم کرنے اور انھیں شرعی دلائل سے اخذ کرنے کا ایک ذریعہ ہے۔ یہ دراصل فقیہ کا کسی فرعی حکم کے استنباط میں اپنی توانائی صرف کرنے کا نام ہے۔ لہذا جن باتوں کا قطعی طور پر دین کا حصہ ہونا معلوم ہو، جیسے نمازوں کا فرض ہونا اور فرض نمازوں کی تعداد کا پانچ ہونا، ان میں اجتہاد کی گنجائش نہیں ہے۔ علما نے شریعت میں واقع ہونے والے اجتہاد کو اس کی مشروعیت کے اعتبار سے دو قسموں میں تقسیم کیا ہے۔
پہلی قسم: ازروئے شریعت معتبر اجتہاد۔ یہ وہ اجتہاد ہے جو اصحابِ علم اور ایسے اجتہاد کے قابل اشخاص، جن کے اندر اجتہاد کی شرطیں پائی جائیں، سے صادر ہو۔ اجتہاد کی شرطوں کی دو قسمیں ہیں:
1- عام شرطیں۔ یعنی عقل، بلوغت، اسلام اور عدالت۔
2- خاص شرطیں۔ یعنی غور و فکر کی صلاحیت، اجتہاد کے طریقوں اور استنباط کے قواعد و وسائل جیسے قرآن، سنت، عربی زبان اور اصول فقہ وغیرہ سے واقفیت۔
دوسری قسم: ازروئے شریعت غیر معتبر اجتہاد۔ یہ ایسا اجتہاد ہے جو اجتہاد کے وسائل و ذرائع کا لحاظ کیے بغیر صادر ہو۔ لہذا ہر وہ رائے، جو اس طریقے سے صادر ہو، اس کے غیر معتبر ہونے میں کوئی شک و شبہ نہیں ہے، کیوں کہ درحقیقت وہ خواہش نفس، اغراض اور ذاتی رجحانات پر مبنی رائے ہے۔
Indonesia Ijtihad adalah salah satu cara menyimpulkan dan mengetahui hukum syariat dari dalil-dalil agama, yaitu upaya seorang fakih dalam mengerahkan kemampuannya untuk menyimpulkan salah satu hukum furuk. Sehingga ijtihad tidak boleh dilakukan pada perkara agama yang diketahui secara aksioma, seperti kewajiban salat dan jumlahnya yang terdiri dari lima salat.
Dari sisi pensyariatannya, para ulama membagi ijtihad yang dilakukan dalam agama menjadi dua macam:
Pertama: ijtihad yang dibenarkan secara agama; yaitu ijtihad yang dilakukan oleh ahli ijtihad dari kalangan ulama yang telah memenuhi syarat-syarat ijtihad, dan syarat-syarat ini terbagi dua macam:
1- Syarat umum: yaitu berakal, balig, beragama Islam, dan berkelakuan lurus.
2- Syarat khusus: yaitu kemampuan meneliti dan memahami metode ijtihad, kaidah istinbāt (penyimpulan hukum), dan sarana ijtihad seperti memahami Al-Qur`ān, Sunnah, Bahasa Arab, Usul Fikih, dan lain sebagainya.
Kedua: ijtihad yang tidak diakui kebenarannya secara agama; yaitu ijtihad yang dillakukan tanpa memperhatikan sarana ijtihad dan metodenya. Sehingga semua pendapat yang dilakukan dengan cara seperti ini, pasti tidak boleh diakui, karena pada hakikatnya itu adalah pendapat yang hanya berdasar pada memperturutkan selera, kepentingan, dan mengikuti hawa nafsu.
Русский Иджтихад — один из способов извлечения норм Шариата и получения их из шариатских доказательств. Это приложение факыхом усилий для извлечения постановления Шариата во второстепенном вопросе. Не может быть иджтихада в том из религии, что общеизвестно, как обязательность молитвы и её пятикратность. Учёные делят иджтихад в религии на две категории с точки зрения узаконенности: 1) Признанный Шариатом — это иджтихад, осуществляемый компетентным учёным с соблюдением всех необходимых условий, которые бывают двух видов: а) Общие — разум, совершеннолетие, ислам и праведность; б) Особые — это способность анализировать и знание путей иджтихада, а также правил и средств извлечения, например, знание Корана, Сунны, языка, основ фикха и так далее; 2) Непризнанный Шариатом иджтихад — это иджтихад, осуществляемый без учёта инструментов иджтихада и его путей. Каждое заключение, полученное подобным образом, вне всяких сомнений, недействительно, потому что по сути своей это просто мнение, за которым не стоит ничего, кроме личных желаний и корыстных целей, а также следования страстям.
Português Al-Ijtihád é um dos métodos para extrair regras da legislação, isto é, Esforço do sábio, dentro da sua capacidade, no sentido de solicitar uma regra secundária da legislação através de seus argumentos. Não há Ijtihad naquilo que já está absolutamente confirmado na religião, como a obrigatoriedade da oração e que elas são cinco. E os sábios dividem o Ijtihaad que sucede na religião, segundo a sua instituição, em duas partes: Primeiro deles, aquele que é considerado, isto é, aquele Ijtihaad que sucede de sábios, aqueles que reúnem suas condições que dividem-se em duas partes: 1- Geral: O juízo, puberdade, Islam e fiabilidade. 2- Específico: Capacidade de analisar e conhecer, através de métodos da legislação e regras da sua extração e seus meios, como conhecer o Alcorão, Sunnah, língua, princípios da religião e outros. Segundo: Ijtihad não levado em conta: Aquele que surge sem tomar em consideração suas ferramentas, portanto toda opinião que surge disso não é levado em conta, pois na realidade é só seguimento da paixão sem fundamentos.
فارسی اجتهاد روشى از روش هاى استفاده كردن از احكام شريعت و ادراک آنها از دليل هاى شرعى مى باشد، و عبارتست از: بكار بردن توان توسط فقيه براى استنباط حكمى از احكام فروع فقهى است، و اجتهاد در آنچه كه از ضروريات دين است جايز نيست، مانند: واجب بودن نمازهاى پنجگانه. و علما اجتهاد موجود در شريعت را بحسب مشروعيت آن به دو قسمت تقسيم كرده اند: اول: اجتهاد معتبر در شريعت، كه عبارتست از: اجتهاد صادر شده از علماى متبحرى كه شروط اجتهاد در آنان محقق شده است، و آنها دو نوعند: 1- عام، كه عبارتند از: عقل، بلوغ، اسلام و عدالت است. 2- خاص، كه عبارتند از: توان بررسى و شناخت راه هاى اجتهاد، قواعد استنباط و وسيله هاى آن، مانند: شناخت قرآن، سنت، زبان عربى و اصول فقه و غيره است. دوم: اجتهاد غير معتبر در شريعت، كه عبارتست از: اجتهاد صادر شده بدون رعايت كردن ابزارهاى اجتهاد و راه هاى آنست، بنابراين هر راى كه بر اين اساس صادر شده باشد، گمانى در معتبر نبودن آن نيست؛ زيرا حقيقت اينگونه راى ها، مجرد ميل، اهداف و هوى و هوس مى باشد.
हिन्दी इजतिहाद, धार्मिक प्रमाणों से शरई हुक्म (धार्मिक विधान) प्राप्त करने की एक विधि है और इसका अर्थ है, फ़क़ीह (इस्लामी धर्म-विधान में पारंगत व्यक्ति) का कोई इजतिहादी शरई हुक्म प्राप्त करने के लिए पूरी ताक़त से मेहनत करना। यहाँ यह ध्यान रहे कि दीन से संबंधित जो बातें सर्वविदित हों, उनके बारे में इजतिहाद की गुंजाइश नहीं है, जैसे यह बात कि नमाज़ फ़र्ज़ है और पाँच वक़्त की नमाज़ फ़र्ज़ है, इसमें इजतिहाद की गुंजाइश नहीं है।
उलेमा ने शरीयत में विद्यमान इजतिहाद को, उसके उचित होने तथा न होने के एतिबार से दो भागों में बाँटा है:
प्रथम: शरई तौर पर मान्य इजतिहाद: इससे अभिप्राय वह इजतिहाद है, जो ऐसे योग्य एवं दक्ष लोगों के द्वारा किया जाए, जिनके अंदर इजतिहाद की शर्तें पाई जाएँ। याद रहे कि इजतिहाद की शर्तें भी दो प्रकार की हैं:
1- सामान्य शर्तें: यानी विवेकी होना, वयस्क (बालिग़) होना, मुसलमान होना और सत्यनिष्ठ होना।
2- विशिष्ट शर्तें: यानी विवेचन शक्ति का मालिक होना तथा इजतिहाद की विधियों, शरई प्रमाणों से शरई विधान प्राप्त करने के तौर- तरीक़ों और साधनों से अवगत होना, जैसे क़ुरआन, हदीस और उसूल-ए- फ़िक़्ह आदि में पारंगत होना।
द्वितीय: शरई तौर पर आमान्य इजतिहाद: इससे अभिप्राय वह इजतिहाद है, जो शरीअत की शर्तों और विधियों के अनुसार न हो। इस तरह की जो भी राय सामने आए, वह अमान्य है, इसमें कोई संदेह नहीं है, क्योंकि इस तरह की राय की वास्तविकता किसी उद्देश्य या आकांक्षाओं के अनुसरण से अधिक कुछ नहीं है।
മലയാളം ഇസ്ലാമിക പ്രമാണങ്ങളിൽ നിന്ന് മതവിധികൾ മനസ്സിലാക്കുന്നതിനും കണ്ടെത്തുന്നതിനുമുള്ള വഴികളിൽ ഒന്നാണ് ഇജ്തിഹാദ്. ശാഖാപരമായ ഏതെങ്കിലും വിഷയത്തിൻ്റെ വിധി തെളിവുകളിൽ നിന്ന് കണ്ടെത്താൻ തൻ്റെ കഴിവിൻ്റെ പരമാവധി ഒരു പണ്ഡിതൻ പരിശ്രമിക്കുന്നതിനാണ് ഇജ്തിഹാദ് എന്ന് പറയുക. ദീനിൽ ഏവർക്കും അറിവുള്ള കാര്യങ്ങളിൽ ഗവേഷണം പാടില്ല. ഉദാഹരണത്തിന് നമസ്കാരം നിർബന്ധമാണോ, അവ അഞ്ചെണ്ണമാണോ എന്നെല്ലാം ഗവേഷണം നടത്തേണ്ടതില്ല. മതവിഷയങ്ങളിൽ നടത്തപ്പെടുന്ന ഗവേഷണങ്ങളെ രണ്ടായി തരംതിരിക്കാം. 1- മതത്തിൽ പരിഗണിക്കപ്പെടുന്ന ഇജ്തിഹാദ്. മതവിഷയങ്ങളിൽ അഗാധജ്ഞാനമുള്ള, ഇജ്തിഹാദിന് അർഹരായ പണ്ഡിതന്മാർ പാലിക്കപ്പെടേണ്ട നിബന്ധനകൾ പൂർത്തീകരിച്ചു കൊണ്ട് നടത്തുന്ന ഗവേഷണം. ഇജ്തിഹാദിൻ്റെ നിബന്ധനകൾ രണ്ട് രൂപത്തിലുണ്ട്. (1) പൊതുവായ നിബന്ധനകൾ. അതായത് ഇജ്തിഹാദ് നടത്തുന്ന വ്യക്തി ബുദ്ധിയുള്ളവനും, പ്രായപൂർത്തി എത്തിയവനും, മുസ്ലിമും, മതപരമായ സൂക്ഷ്മത പാലിക്കുന്നവനുമായിരിക്കണം. (2) പ്രത്യേകമായ നിബന്ധനകൾ. തെളിവുകൾ പരിശോധിക്കാനുള്ള ശേഷിയും, ഇജ്തിഹാദിൻ്റെ വഴികളെ കുറിച്ചുള്ള അറിവും, മതവിധികൾ നിർധാരണം ചെയ്യുന്നതിൻ്റെ അടിസ്ഥാനങ്ങളും, മതവിധി കണ്ടെത്താനുള്ള മാർഗങ്ങളും ബോധ്യമുള്ളവനുമായിരിക്കണം. ഖുർആനും സുന്നത്തും അറബി ഭാഷയും കർമ്മശാസ്ത്ര അടിസ്ഥാനങ്ങളും (ഉസ്വൂലുൽ ഫിഖ്ഹ്) അയാൾക്ക് അറിഞ്ഞിരിക്കണം. 2- മതപരമായി പരിഗണനീയമല്ലാത്ത ഇജ്തിഹാദ്. ഇജ്തിഹാദിന് വേണ്ട ഉപകരണങ്ങൾ പരിഗണിക്കാതെയും, അതിൻ്റെ മാർഗങ്ങൾ ശ്രദ്ധിക്കാതെയും നടത്തിയ ഗവേഷണങ്ങൾ ഈ പറഞ്ഞതിൽ ഉൾപ്പെടും. ഈ രൂപത്തിൽ ഉടലെടുക്കുന്ന എല്ലാവിധ അഭിപ്രായപ്രകടനങ്ങളും പരിഗണനീയമല്ല എന്നതിൽ സംശയമില്ല. തൻ്റെ ഇഷ്ടത്തിനും താല്പര്യത്തിനും, തന്നിഷ്ടത്തിനും അനുസരിച്ച് പുറപ്പെടുവിച്ച കേവല അഭിപ്രായം മാത്രമാണത്.
తెలుగు ఇజ్తిహాద్ అనేది షరీఅహ్ యొక్క నిబంధనలను ఉపయోగించుకునేందుకు మరియు వాటిని గ్రహించేందుకు షరీఅతు పరమైన సూచనల,ఆధారాల ద్వారా గ్రహించే ఒక మార్గం, ‘ఫఖీహ్’ షరీఅతు శాఖల ఆదేశాలను వెలికితీయడానికి తన శాయశక్తుల కృషిచేస్తాడు,ధర్మం లో తెలిసిన విషయాలలో ఎటువంటి ‘ఇజ్తిహాదు’ లేదు,అంటే నమాజు తప్పనిసరి ‘విధి’ మరియు ‘ఐదు’పుటల నమాజులు’ తెలిసిన విషయాలు.ఉలమాలు ధార్మికవేత్తలు,షరీఅతులో గల ‘ఇజ్తిహాదు’ను దాని శాసనమవ్వడాన్నిబట్టి రెండు భాగాలుగా విభజిస్తారు;-1-షరీఅతు పరంగా ఆమోదయోగ్యమైన ఇజ్తిహాదు:-ఇది దీని పరిజ్ఞానం కలిగిన నిపుణుల ద్వారా ‘ఇజ్తిహాదు’అమలుచేయబడుతుంది. వాటి షరతులను పూర్తిగా పరిగణలోకి తీసుకుని అమలుచేయబడుతుంది’,ఇవి రెండు రకాలు:అ-సాధారణమైనవి:-బుద్ది,ప్రాజ్ఞ వయస్సు,ఇస్లాం మరియు న్యాయం.ఆ-ప్రత్యేకమైనవి:-పరిశోధన యొక్క శక్తి,ఇజ్తిహాదు కు చెందిన మార్గాలను మరియు వెలికితీయబడే సూత్రాల జ్ఞానాన్ని మరియు కావల్సిన వనరుల గురించి తెలిసియుండటం,అంటే ఖుర్’ఆను,సున్నతు,బాష మరియు ఫిఖా సూత్రాలు మొదలైనవాటి జ్ఞానం ఉండటం.2-రెండు:-అంగీకరించబడనివి;-ఇజ్తిహాదు’కు చెందిన మార్గాలను,వనరులను లెక్కచేయకుండా చేయబడుతుంది,కాబట్టి ఈవిధమైన ప్రతీ అభిప్రాయంలో’ఆమోదయోగ్యమవ్వదు అని అనడంలో ఎటువంటి సంకోచం ఉండదు,ఎందుకంటే దాని మూలం ‘కేవలం సొంతకోరికల,ప్రయోజనాల’పై ఆధారపడి ఉంటుంది మరియు మనోవాంఛలను అనుసరిస్తుంది.
English "Ijtihād": exertion of effort. It is derived from "jahd", which means hardship and tiredness, or from "juhd", which means effort and energy. Other meanings: objective, exaggeration, diligence, prevalence, superiority.
Français Le déploiement de l'effort et de la capacité dans n'importe quel acte. L’origine du mot " Al Ijtihâd " vient du terme " Al Jahd " qui signifie : la pénibilité, la fatigue, etc. On a aussi dit que cela provenait du terme : Al Juhd " qui signifie : l'effort, la capacité, etc. Et parmi les significations du mot " Al Jahd ", il y a aussi : l’objectif, l’exagération, le vif effort, la manifestation et l’élévation.
Türkçe Herhangi bir fiili gerçekleştirmek için güç ve çaba harcamak demektir. İçtihat kelimesinin aslı, Arapça meşakkat ve yorgunluk manasına gelen "Cehd" kelimesinden türemiştir. Arapça güç ve kudret manasına gelen, "Cuhd" kelimesinden türediği de söylenir. Cehd kelimesi ayrıca, amaç, abartmak, ciddiyet, ortaya çıkmak ve yükseklik manalarına da gelir.
اردو اجتہاد : کسی بھی کام کو سر انجام دینے کے لیے پوری کوشش صرف کرنا اور طاقت لگانا۔ اصل میں اجتہاد ’الـجَهْد ‘ سے ماخوذ ہے، جس کے معنی مشقت اور تکان کے ہیں۔ ایک قول کے مطابق اجتہاد 'الجُهْد' سے ماخوذ ہے، جس کے معنی وسعت و طاقت کے ہیں۔ ’الجَهْد‘ کے کچھ دوسرے معانی ہيں: مقصد، مبالغہ، محنت، ظہور اور اونچا ہونا۔
Indonesia Mengerahkan usaha dan kemampuan dalam melakukan apa saja. Kata "al-ijtihād" berasal dari "al-jahd" -dengan memfatahkan "jīm"- yang bermakna: kesulitan dan kelelahan. Ada yang berpendapat ia berasal dari kata "al-juhd" -dengan mendamahkan "jīm"- yang bermakna: usaha dan kemampuan. Juga di antara makna kata "al-jahd" adalah: usaha maksimal, berlebihan, bersugguh-sungguh, tampil, dan naik.
Русский Усердие в любом действии. От «джахд» (трудность, утомление). Или от «джухд» (способность, сила). «Джахд» также означает: «предел», «преувеличение», «серьёзность», «одолевание», «возвышение».
Português Esforço em qualquer coisa, na sua essência significa cansaço e dificuldade, e dentre seus significados: Altivez.
বাংলা ভাষা শরীআতের দলীল থেকে কোনো একটি হুকুমকে অনুসন্ধান করত গিয়ে একজন আলেমের যথাসাধ্য প্রচেষ্টা ব্যয় করা।
فارسی بكار بردن كوشش و توان در هر عملى كه باشد، و اصل اجتهاد از "الـجَهْد" - با فتحه - مى باشد، و به معناى: مشقت و خستگى است، و گفته شده از "الجُهْد" - با ضمه - مى باشد، و به معناى: كوشش و توان است، و همچنين از معانى "الـجَهْد": مقصود، مبالغه كردن، جديت، ظاهر شدن و عالى بودن است.
Tagalog Ang pagkakaloob na tagaalam ng anumang nasa kakayahan niya sa paghahanap ng isang pambatas na pansangay na kahatulan mula sa mga patunay nito.
हिन्दी किसी भी काम में पूरी ताक़त झोंकना। असल में इजतिहाद शब्द जह्द से लिया गया है, जिसका अर्थ है, कठिनाई और थकान। जबकि कुछ लोगों के अनुसार यह जुह्द से है, जिसका अर्थ है, सामर्थ्य और शक्ति। जह्द के कुछ अन्य अर्थ इस प्रकार हैं: अंत, अतिशयोक्ति, खूब मेहनत करना, प्रकट होना और ऊँचा होना।
മലയാളം ഏതൊരു പ്രവർത്തിയിലും തൻ്റെ കഴിവും ശക്തിയും ഉപയോഗപ്പെടുത്തുക എന്നതാണ് ഇജ്തിഹാദ് എന്നതിൻ്റെ അർത്ഥം. പ്രയാസം, ക്ഷീണം എന്നെല്ലാം അർത്ഥമുള്ള ജഹ്ദ് എന്ന പദത്തിൽ നിന്നാണ് ഈ വാക്ക് നിഷ്പന്നമായിരിക്കുന്നത്. കഴിവ്, ശേഷി എന്നർത്ഥമുള്ള ജുഹ്ദ് എന്ന വാക്കാണെന്നും അഭിപ്രായമുണ്ട്. ലക്ഷ്യം, അതിരുകവിയൽ, ഉത്സാഹത്തോടെ പരിശ്രമിക്കൽ, പ്രകടമാവൽ, ഉന്നതമാകൽ എന്നീ അർത്ഥങ്ങളും ജഹ്ദ് എന്ന പദത്തിനുണ്ട്.
తెలుగు ఏ చర్యలోనైనా విస్తారప్రయత్నం మరియు శక్తిని ఉపయోగించడం,దీని మూలపదం;-‘అల్జహ్’దు’అంటే(الـمَشَقَّةُ)‘కఠోరశ్రమ(التَّعَبُ)అలసటచెందడం.మరియు అల్-జూహ్’దు:- (الوُسْعُ)విస్తరణ, (الطَّاقَةُ)శక్తి.మరికొన్ని పర్యాయపదాలు ఇవి:- (الغَايَةُ) లక్ష్యం,(المُبَالَغَةُ) అతిశయోక్తి,(الجِدُّ)శ్రమ,(الظُّهُورُ)స్పష్టము,(العُلُوّ)ఎత్తు.
معجم مقاييس اللغة : (486/1) - لسان العرب : (395/2) - تاج العروس : (535/7) - جمع الجوامع في أصول الفقه : ص118 - البحر المحيط في أصول الفقه : 227/8 - شرح الكوكب المنير : 458/4 - المهذب في أصول الفقه المقارن : (2318-2317/5) - الشامل في حدود وتعريفات مصطلحات علم الأصول : (812-811/2) - الإحكام : (396/2) - مقاييس اللغة : (486/1) - إعلام الموقعين : (300/3) -
A project of encyclopedia of translated Islamic terms into world languages:
An integrated project providing an accurate, authentic and developed translations of the repeated terms in Islamic content along with definition. As a result, the target group can comprehend their meaning and translation..
Goals:
Providing a free authenticate electronic reference of translated Islamic terms.
Providing translations with various electronic formats for portals and apps..
Continuing development of translations by using partners' and volunteers' efforts.
Encyclopedia Advantages:
inclusiveness.
Being free.
Variety of Translations.
Continuous development.
Mastery.
Stages of Development:
Writing the encyclopedia in Arabic.
Translating the encyclopedia into languages.
Publishing the encyclopedia online.
Continuous development of the encyclopedia and its translations.
