Ang kategorya: Ang Islām

Nagnaturalesa si Allāh ng nilikha sa Islām at Tawḥīd sapagkat ang bawat isa sa mga tao ay may naturalesang humihiling ng pagtanggap sa Relihiyong Islām, pagkakilala rito, at pag-ibig dito. Ang mismong naturalesa ay nagpapaobliga ng pagkilala sa Tagalikha, pag-ibig sa Kanya, at pagpapakawagas ng relihiyon ukol sa Kanya. Ang mga tagapag-obliga ng naturalesa at ang hinihiling nito ay nangyayari ng unti-unti alinsunod sa kalubusan ng naturalesa kapag naligtas ito sa tagakontra. Kapag naman hindi naligtas ang naturalesa, tunay na ito ay mag-iiba dahil sa nakaaapekto rito mula sa mga demonyo, mga pithaya, at mga pagkaligaw. Ang naturalesa ay pinalulubos ng Sharī`ah na pinababa mula sa ganang kay Allāh (pagkataas-taas Siya). Iyon ay dahil ang naturalesa ay nakaaalam sa usapin at ang Sharī`ah ay nagdedetalye nito at naglilinaw nito kaya hindi nagsasarili ang naturalesa sa pag-alam sa mga detalye ng Sharī`ah . Dahil dito nagsugo si Allāh ng mga sugo (sumakanila ang basbas at ang pagbati ng kapayapaan) para sa paglulubos ng naturalesa.

Ang Islām ay ang relihiyong totoo na hindi tumatanggap si Allāh (pagkataas-taas Siya) sa isa man ng isang relihiyong iba rito. Ito ay ang pantanging kahulugan. Nahahati ang Islām sa panlahat na kahulugan nito sa dalawang bahagi: A. Ang pagpapaakay at ang pagsuko sa pansansinukob at pang-itinakdang utos ni Allāh nang kusang-loob at labag sa loob. Ito ay walang [idinudulot na] mapagpipilian para sa isa man at walang gantimpala rito. B. Ang pagpapaakay at ang pagsuko sa Batas ni Allāh. Ito ay ang Islām na napupuri ang tao [sa pagsunod] dito at nagagantimpalaan. Ang bahaging ito ay nahahati sa panlahat at pantangi: 1. Ang Panlahat. Ito ay ang relihiyon na inihatid ng mga propeta nang lahatan mula kay Noe hanggang kay Muḥammad (sumakanila ang basbas at ang pagbati ng kapayapaan). Ito ay ang pagsamba kay Allāh lamang nang walang katambal sa Kanya at ang pagsasagawa ng Batas Niya. 2. Ang Pantangi. Ito ay ang inihatid ng Propeta nating si Muḥammad (basbasan siya ni Allāh at batiin ng kapayapaan). Mayroon itong dalawang pagtataguri: Ang una ay ang mga salita at ang mga gawaing nakalantad. Ang mga ito ay ang limang haligi at ang sumusunod sa mga ito. Ang ikalawa ay ang sumasaklaw sa mga gawaing nakalantad at mga paniniwalang nakapaloob gaya ng anim na haligi ng pananampalataya at ang sumusunod sa mga ito.