La préservation de la langue. - حِفْظُ اللِّسانِ

  1. Page d'accueil
  2. Les parties de l'encyclopédie
  3. Les vertus et les convenances
La catégorie: Les vertus et les convenances . La bienséance islamique . La bienséance quand on parle et quand on se tait .
Présentation des traductions L'anglais Le français L'espagnol. L'indonésien Le bosniaque Le russe
+ - La vocalisation
حِفْظُ اللِّسانِ
English Guarding the tongue
Français La préservation de la langue.
Español Guardar la lengua.
Indonesia Menjaga lisan
Bosanski Čuvanje jezika
Русский Оберегание языка (хифз аль-лисан).
اسْتعْمالُ اللِّسانِ فِما يَنْفَعُ، وإِمْساكُهُ عَمَّا يَضُرُّ.
English Tījāniyyah
Français Utilisation de la langue dans ce qui est bénéfique ou utile et sa retenue dans ce qui porte préjudice.
Español Es usar la lengua en aquello que aporta beneficio, y guardarla en aquello que provoca daño.
Indonesia Menggunakan lisan untuk hal-hal yang bermanfaat dan menahannya dari hal-hal yang membahayakan.
Bosanski Korištenje jezika u ono što je korisno i ustručavanje od svega što donosi štetu.
Русский Оберегание языка - это его использование в том, что приносит пользу, и его удерживание от того, что наносит вред.
إِنَّ اللِّسانَ مِن نِعَمِ اللهِ العَظِيمَةِ التي يَجِبُ شُكْرُها، ومِن شُكْرِها: حِفْظُهُ وصِيانَتُهُ. وحِفْظُ اللِّسانِ له حالَتانِ: 1- حِفْظُ اللِّسانِ في الكَلامِ، وذلك بِالامتِناعِ عن النُّطْقِ بِما لا يَسوغُ شَرْعاً مِمّا لا حاجَةَ لِلمُتَكَلِّمِ بِه، واسْتِعْمالِهِ فِيما يَنْفَعُ، سَواءً كان نَفْعُهُ يَعودُ على نَفْسِ المتكلِّمِ أو على غَيْرِه، وإِمْساكُهُ عَمَّا يَضُرُّ، سَواءً كان ضَرَرُهُ يَعودُ على نفْسِه أو على غَيْرِه، كالكَذِبِ والغِيبَةِ والنَّمِيمَةِ وقَوْلِ الزُّورِ وغَيْرِ ذلك ممّا نهى عنه الشّارِعُ الحَكِيمُ. 2- حِفْظُ اللِّسانِ في الطَّعامِ، بِحِفْظِهِ مِن طَعامٍ مَشْبُوهٍ أو حَرامٍ؛ ذلك لأنَّ اللِّسانَ هو الوَسِيلَةُ لِمَضْغِ ما يَأْكُلُهُ المَرْءُ. وينبغي لِمَن أرادَ النُّطقَ بِكَلِمَةٍ أو كلام أن يَتَدَبَّرَهُ في نَفْسِهِ قبل نُطْقِهِ، فإن ظَهَرَت مَصلَحَتُه تَكلَّم، وإلّا سَكَتَ. والضّابِطُ الأساسِيُّ لحفظِ اللِّسان هو عَدَمُ التَّسَرُّع في الكَلامِ، والتَّدَبُّر والتَّفَكُّر قبل إخراجِ الكَلِمَة، وعليه أن يَزِن الكَلِمَة في مِيزانِ الشَّرع، وأن تكون ضِمْنَ حُدودِ المصلَحَة الشَّرعِيَّة، وإلّا فليَكُفّ عن الكلامِ وليلْزَمِ الصَّمت، فإنَّه نجاةٌ له وخَيْرٌ. وحِفظُ اللِّسان دَلِيلُ كَمالِ الإيمانِ، وطهارَةِ النَّفسِ، وحُسْنِ الخُلُقِ والإسلامِ، وسَبَبٌ لِلفوزِ بالجنَّة والنَّجاة مِن النّار.
English Tījāniyyah
Français Certes, la langue fait partie des immenses bienfaits accordé par Allah pour laquelle il incombe de Le remercier. Et parmi les formes de gratitude on compte, il y a le fait de la préserver et de bien l’entretenir. La préservation de la langue répond à deux situations : 1- La préservation de la langue des paroles [préjudiciables] : cela se traduit en l’utilisant dans ce qui est bénéfique, que ce bénéfice revienne à la personne ou à quelqu’un d’autre ou alors en le soustrayant à ce qui peut porter préjudice, que ce préjudice revienne à la personne ou à quelqu’un d’autre. Par exemple : le mensonge, la médisance, le fait de colporter des propos, la parole mensongère, etc. 2- La préservation de la langue de la nourriture : cela se traduit en la préservant de toute nourriture douteuse ou illicite. En effet, il est bien connu que la langue joue un rôle dans le processus de mastication [des aliments] que la personne ingurgite et mange puis vont dans l’estomac, qui est : « la demeure de la nourriture ».
Español La lengua es una de las muchas y grandiosas bendiciones de Al-lah que el ser humano ha de agradecer. Y una de las formas de agradecer esa bendición es protegerla del mal uso. Hay dos formas de guardar la lengua: 1. Guardar la lengua en las palabras, es decir, usarla solo en aquello que aporta beneficio, tanto para quien habla como para los demás; y abstenerse de hablar de aquello que puede provocar daño, tanto para quien habla como para los demás, como mentir, al-ghiba (hablar a espaldas de la gente sobre aquello que detestan), murmurar, falsear, etc. Segunda forma de guardarse la lengua es en lo relativo a la alimentación, en cuanto a la abstención de tomar comida o bebida que sean objetos de duda o que son ilícitos. De sobra es conocido que la lengua es un medio de los que intervienen en el proceso de masticación y de todo aquello que el ser humano introduzca a su estómago.
Indonesia Lisan merupakan salah satu nikmat Allah yang wajib disyukuri. Di antara bentuk mensyukurinya dengan menjaga dan memeliharanya. Menjaga lisan memiliki dua bentuk: 1. Menjaga lisan dalam ucapan. Yaitu dengan menahan diri dari membicarakan sesuatu yang tidak dibolehkan secara syar'i berupa hal-hal yang tidak diperlukan oleh orang yang berbicara, dan sebaliknya menggunakannya dalam hal-hal yang bermanfaat, baik manfaat tersebut kembali kepada pembicara sendiri ataupun kepada orang lain, dan menahannya dari hal yang membahayakan, baik bahayanya kembali kepada diri sendiri ataupun orang lain seperti dusta, gibah, adu domba, ucapan palsu, dan berbagai hal lainnya yang dilarang oleh Allah Yang Mahabijaksana. 2. Menjaga lisan dalam hal makanan. Yaitu dengan cara menjaganya dari makanan yang mengandung syubhat atau haram, sebab lisan merupakan sarana untuk mengunyah apa yang dimakan seseorang. Seyogyanya orang yang hendak mengucapkan kata atau kalimat, agar ia merenungkannya di dalam dirinya sebelum mengucapkannya. Jika jelas kemaslahatannya, silahkan dia berbicara dan jika tidak, maka silahkan diam. Kaidah pokok dalam menjaga lisan, yaitu tidak terburu-buru dalam berbicara, agar merenung dan berpikir sebelum mengeluarkan kata. Hendaknya ucapan ditimbang dengan timbangan syariat dan dalam batasan-batasan kemaslahatan syar'i. Jika tidak, hendaknya dia menahan diri dari berbicara dan memilih diam karena hal itu akan mendatangkan keselamatan dan kebaikan baginya. Menjaga lisan merupakan bukti kesempurnaan iman, kesucian jiwa, keindahan akhlak dan Islam, serta sebab memperoleh surga dan selamat dari neraka.
Bosanski Jezik je velika Allahova blagodat na kojoj smo obavezni zahvaljivati Allahu, a jedan od načina zahvalnosti jeste njegove čuvanje i vođenje brige o njemu. Čuvanje jezika ima dva stanja: 1. Čuvanje jezika u govoru na način da se suzdržava od govora onoa što nije dopustivo u šerijatu, a za čim nema potrebe, što podrazumijeva korištenje jezika u ono što je korisno za čovjeka lično, ili nekog drugog, te sustezanje od svega ono što šteti čovjeku lično, a i drugima, poput laganja, ogovaranja, prenošenja tuđih riječi s ciljem nereda, lažnog svjedočenja i svega drugog što je Zakonodavac zabranio. 2. Čuvanje jezika u hrani, tj. od hrane koja je sumnjiva ili haram, jer je jezik sredstvo žvakanja hrane koju čovjek jede. Onaj ko želi nešto kazati, trebao bi o tome razmisliti, pa ako vidi da ima koristi, kazat će, a u suprotnom, neće. Glavni temelj u čuvanju jezika jeste da se ne požuruje u govoru, da se razmisli prije nego se nešto kaže i da se ta riječ izvaga vagom šerijata, te da bude u granicama koje donose šerijatsku korist. U suprotnom, obaveza je šutiti jer je u tome spas i svako dobro. Čuvanje jezika dokaz je potpunosti imana, čistote duše, lijepog ponašanja, i razlog je ulaska u Džennet i spasa od Vatre.
Русский Язык - это одна из великих милостей Аллаха, за которую следует благодарить Всевышнего. А благодарность за нее проявляется в его оберегании и защите. Язык оберегается в двух случаях: 1) во время разговора, когда человек говорит то, что является полезным для него самого и других, а также удерживается в речи от всего, что вредит ему и другим (например, от лжи, обсуждения за спиной и сквернословия); 2) при отказе от сомнительной или запретной пищи. Ведь известно, что язык является средством употребления и переваривания пищи, которая попадает при его помощи в желудок человека. Тот, кто желает что-то сказать, прежде всего пусть обдумает, будет ли польза в его словах, и если сочтёт свою мысль полезной, то может озвучить ее, а если нет - то пусть промолчит. Главный критерий, по которому определяется "оберегание языка" - это не спешить с ответом, обдумывание речи прежде чем произнести её. Оберегание языка указывает на полноценность веры человека, чистоту души, наличие праведных качества и ислама в нем. Также это причина вхождения в Рай и уберегания от Огня.
يَرِد مُصْطلَح (حِفْظ اللِّسانِ) في عِدَّة مَواضِعَ، منها: باب: آداب الأُخُوَّةِ والمُعاشَرَة، وباب: آداب النَّصِيحَةِ، وباب: آداب المُجالَسَةِ، وغَيْر ذلك.

أدب الدنيا والدين : (ص 266) - تهذيب الأخلاق : (ص 26) - إحياء علوم الدين : (3/108) - أدب الدنيا والدين : (ص 266) - فتح الباري شرح صحيح البخاري : (11/308) - الآداب الشرعية والمنح المرعية : (1/34) - نضرة النعيم : (7/2634) -