English Firm belief that entails acceptance and compliance. It is speech by the tongue, belief within the heart, and actions by the body parts. It increases by obedience and decreases by disobedience.
Français La déclaration véridique formelle qui implique l'acceptation et la sujétion. C'est une parole de la langue, une croyance du cœur et une œuvre des membres. La foi augmente avec l'obéissance et elle diminue avec la désobéissance.
Español Son palabras que dice nuestra boca, una creencia en nuestro corazón y obras con el cuerpo.
Türkçe İtaat etme ve kabulü gerekli kılan kesin inançtır. Dil ile ikrar, kalp ile tasdik ve azalar ile amel etmektir. İtaatler ile artar ve günahlar ile azalır.
اردو ایسی پختہ تصدیق جو قبول کر لینے اور اطاعت کرنے کا پیش خیمہ ثابت ہو۔ ایمان نام ہے زبان سے اقرار کرنے، دل میں عقیدہ رکھنے اور اعضا و جوارح سے عمل کرنے کا۔ یہ اطاعت و فرماں برداری سے بڑھتا ہے اور نافرمانی و معصیت سے گھٹتا ہے۔
Indonesia Pembenaran secara bulat yang melahirkan sikap menerima dan tunduk, yaitu dalam bentuk ucapan lisan, keyakinan hati, dan amalan anggota tubuh, ia juga bertambah dengan ketaatan dan berkurang dengan maksiat.
Bosanski Govor riječima, uvjerenje srcem i djelovanje organima.
Русский Твёрдая убеждённость, предполагающая принятие и подчинение. Это произнесение слов языком, убеждение в сердце и действия органами тела. Вера увеличивается благодаря покорности Аллаху и уменьшается из-за ослушания Его.
Português A crença firme que implica aceitação e cumprimento, que é o dito com a língua, crença com o coração e a prática com os membros, aumenta com a obediência e diminui com a desobediência.
বাংলা ভাষা ঈমান হলো, আল্লাহ ও আল্লাহর রাসূল সাল্লাল্লাহু আলাইহি ওয়াসাল্লাম সে সব সংবাদ দিয়েছেন তার প্রতি অকাট্য বিশ্বাস করা এবং মুখে স্বীকার করা যা অন্তরের আমলকে আবশ্যক করে তারপর তার অনুসারী হয় অঙ্গসমূহের আমল। অথবা বলা যায় যে, তা হলো মুখে উচ্চারণ করা, অন্তরে বিশ্বাস করা, রুকনসমূহের ওপর আমল করা। আর কথা দ্বারা উদ্দেশ্য হলো, অন্তরের কথা। আর তা হলো, সহীহ সত্য বিশ্বাস যা আল্লাহর কিতাব ও তার রাসূলের সুন্নাত থেকে গ্রহণ করা হয়েছে।
আর মুখের কথা হলো, দুই শাহাদাতকে উচ্চারণ করা। কারণ, নসসমূহে যখন কথা ব্যবহার করা হয়, তখন তা অন্তরের কথা বিশ্বাসকে শামিল করে আর মুখের কথা উচ্চারণকে শামিল করে।
আর আমল দ্বারা উদ্দেশ্য হলো, অন্তর, অঙ্গসমূহ ও মুখের আমল। অন্তরের আমল হলো, একজন বান্দার অন্তর দিয়ে ঈমানের আমলসমূহ পালন করা। যেমন, লজ্জা, তাওয়াক্কুল, আশা, ভয়, ইনাবাত, মুহাব্বত ইত্যাদি।
আল্লাহ মুখের আমল হলো, তাসবীহ, তাকবীর, কুরআন তিলাওয়াত, ভালো কাজের আদেশ অন্যায় হতে নিষেধ করা ইত্যাদি।
আর অঙ্গসমূহের আমল হলো, একজন বান্দার সালাত, সাওম, হজ, জিহাদ ইত্যাদি ইবাদত পালন করা।
中文 绝对相信并接受和服从，即口舌的念诵、内心的诚信和肢体的工作，以善功而加赠，以违抗而减少。
فارسی تصديق قطعى كه لازمه ى آن قبول و فرمانبردارى است، و عبارتست از: بر زبان آوردن، اعتقاد به قلب، و اعمال بدنى است كه با طاعت افزايش مى يابد و با معصيت كاهش مى يابد.
Tagalog Ang pananampalataya ay ang pag-amin at ang tiyakang pagpapatotoo sa bawat ipinabatid ni Allāh at ng Sugo Niya (ang basbas at ang pagbati ng kapayapaan ay sumakanya), na nag-oobliga ng gawain ng mga puso, pagkatapos sinusundan ang mga ito ng mga gawain ng mga bahagi ng katawan; o sinasabi: "Ito ay ang pagsabi ng dila, ang paniniwala ng puso, at ang paggawa ng mga haligi [ng Islām]." Ang tinutukoy ng pagsabi ng dila ay ang totoong tumpak na paniniwalang na natatanggap mula sa Aklat ni Allāh (pagkataas-taas Siya) Sunnah ng Sugo Niya (ang basbas at ang pagbati ng kapayapaan ay sumakanya). Ang pagsabi ng dila ay ang pagbigkas ng shahādatān dahil ang pagsabi kapag itinaguri sa mga teksto ay sumasaklaw sa pagsabi ng puso na siyang paniniwala at pagsabi ng dila na siyang pagbigkas. Ang tinutukoy ng paggawa ay ang paggawa ng puso, dila, at mga bahagi ng katawan. Hinggil naman sa paggawa ng puso, ito ay na magsagawa ang tao sa pamamagitan ng puso niya ng mga gawain ng pananampalataya, tulad ng pagkahiya, pananalig, paghahangad, pangamba, pagsisisi, pag-ibig, at iba pa rito. Hinggil naman sa gawain ng dila, ito ay ang pagluluwalhati (tasbīḥ), pagdakila [kay Allāh] (takbīr), pagbigkas ng Qur'ān, pag-uutos ng nakabubuti at pagsaway ng nakasasama, at iba pa rito. Hinggil naman sa gawain ng mga bahagi ng katawan, ang mga ito ay ang mga gawain na isinasagawa ng tao gaya ng pagdarasal, pag-aayuno, ḥajj, pakikibaka, at tulad nito kabilang sa mga pagsamba.
हिन्दी पूर्ण पुष्टि, जो स्वीकृति और अनुकरण को अनिवार्य करती हो, तथा ईमान नाम है ज़बान से कहने, दिल से विश्वास करने और शरीर के अंगों द्वारा अमल करने का। यह घटता भी है और बढ़ता भी है।
മലയാളം (അല്ലാഹുവിൻ്റെയും അവൻ്റെ റസൂലിൻ്റെയും കൽപ്പനകൾക്ക്) കീഴൊതുങ്ങാനും സമർപ്പിക്കാനും പ്രേരിപ്പിക്കുന്ന രൂപത്തിൽ ദൃഢതയോടെ സത്യപ്പെടുത്തുക. ഈമാൻ എന്നാൽ നാവ് കൊണ്ട് പറയലും, ഹൃദയം കൊണ്ട് വിശ്വസിക്കലും, ശരീരാവയവങ്ങൾ കൊണ്ട് പ്രവർത്തിക്കലുമാകുന്നു. നന്മകൾ ഈമാൻ വർദ്ധിപ്പിക്കുകയും, തിന്മകൾ ഈമാൻ കുറക്കുകയും ചെയ്യും.
తెలుగు సమ్మతించడానికి మరియు స్వీకరించడానికి ఖచ్చితమైన నిశ్చయ దృవీకరణ,అది నోటితో పలకడం,అవయవాలతో ఆచరించడం మరియు ఇది విధేయతతో పెరుగుతుంది,పాపాల వల్ల తరుగుతుంది.
الإيمان: الإقرار والتصديق الجازم بكل ما أخبر الله به ورسوله صلى الله عليه وسلم الموجب لأعمال القلوب، ثم تتبعها أعمال الجوارح، أو يقال: هو قول باللسان، واعتقاد بالجنان، وعمل بالأركان، والمراد بالقول: قول القلب، وهو الاعتقاد الحق الصحيح المتلقى من كتاب الله تعالى وسنة رسوله صلى الله عليه وسلم.
وقول اللسان: وهو النطق بالشهادتين؛ لأن القول إذا أطلق في النصوص شمل قول القلب الذي هو الاعتقاد، وقول اللسان الذي هو النطق.
والمراد بالعمل: عمل القلب واللسان والجوارح، أما عمل القلب فهو أن يأتي العبد بقلبه بأعمال الإيمان، مثل الحياء، والتوكل، والرجاء، والخوف، والإنابة، والمحبة، وغير ذلك.
وأما عمل اللسان: فهو التسبيح والتكبير وتلاوة القرآن، والأمر بالمعروف والنهي عن المنكر، وغير ذلك.
وأما عمل الجوارح: فهي الأعمال التي يقوم بها العبد من صلاة وصيام وحج وجهاد ونحو ذلك من العبادات.
English "Imān" (faith) is absolute belief in everything that Allah and His Messenger said. This belief entails actions of the heart followed by actions of the body parts. Another definition is that Imān is the statement of the tongue, the conviction of the heart, and the physical actions of the body.
"Statement" means what the heart says, which is the true and sound belief derived from the Qur’an and Sunnah. "Statement" of the tongue is to pronounce the testimony of faith.
Wherever the term "qawl" (statement) is mentioned in religious texts, it includes both what the heart says, which is conviction, and what the tongue says, which is the actual words spoken by the tongue.
"Actions" include the actions of the heart, tongue, and body parts. Actions of the heart is when the slave’s heart carries out the deeds of faith like bashfulness, reliance on Allah, hope in Him, fear of Him, repentance, love, etc. Actions of the tongue are glorifying Allah with Tasbīh, Takbīr, reciting the Qur’an, enjoining good and forbidding evil, etc. As for the actions of the body parts, they include prayer, fasting, Hajj, Jihad, and similar acts of worship.
Français La foi est la reconnaissance et la déclaration véridique formelle de tout ce qu'Allah et Son Messager (paix et salut sur lui) ont informé qui implique des œuvres du cœur desquelles découlent des œuvres des membres. Dit autrement : il s'agit d’une parole prononcée par la langue, une croyance du cœur et des œuvres des membres. La parole dont il est question englobe : la parole du cœur, c'est-à-dire la croyance véritable authentique tirée du Livre d’ Allah, le Très-Haut, et de la Tradition prophétique de Son Messager (paix et salut sur lui). La parole dite avec la langue est le fait de prononcer la double attestation [de foi] car dans les textes religieux, lorsque la parole est mentionnée de manière absolue, alors elle englobe la parole du cœur qui n'est autre que la croyance et la parole de la langue qui est la « prononciation ». Le sens voulu du terme « œuvre » désigne à la fois l’œuvre du cœur, de la langue et des membres. En ce qui concerne l’œuvre du cœur, alors c’est le fait que le serviteur accomplisse des œuvres de la foi du fond de son cœur, comme : la pudeur, la confiance [en Allah], l'espoir [en Allah], la crainte [d'Allah], le retour [vers Allah], l’amour, etc. En ce qui concerne l’œuvre de la langue, alors c’est la glorification, la proclamation de la grandeur d’Allah, la récitation du Coran, l'ordonnance du convenable, l'interdiction du blâmable, etc. Enfin, en ce qui concerne l’œuvre des membres, alors ce sont toutes les œuvres accomplies par le serviteur comme : la prière, le jeûne, le pèlerinage, le combat, et ce qui y ressemble parmi les autres adorations.
Español La fe o al-imán, es la confesión y la ratificación firme y tajante sobre todo aquello que Al-lah y Su Mensajero (la paz y las bendiciones de Al-lah sean con él) han comunicado que implica una acción del corazón. La fe en el Islam la podemos dividir en cinco categorías: 1. La fe a través de la convicción sentida por el corazón, y es creer en lo que está escrito en el Noble Corán y la Sunna. 2. La fe manifestada mediante la pronunciación de Shahada. 3. La fe a través de las obras y acciones, que suelen ser manifestada a través de las acciones del corazón, como por ejemplo la honestidad, la confianza en Al-lah, el temor a Al-lah, la esperanza en Al-lah. 4. Las acciones mediante la pronunciación verbal, es por ejemplo la fe a través de las recitaciones del Noble Corán, al-tasbih, ordenar el bien y prohibir el mal. 5. Las actuaciones que implican un esfuerzo, es decir, aquellas actividades de la fe que se manifiestan mediante las partes del cuerpo, como por ejemplo, la realización de la oración, el ayuno, la peregrinación al-Hayy, Al-Yihad.
Türkçe İman, Allah'ın ve Rasûlü -sallallahu aleyhi ve sellem'-in haber verdiği, kalp amellerinden farz kılınan her şeyi kesin olarak kabul ve tasdik etmektir. Ardından azaların amelleri de bunlara tabi olur. Veyahut şöyle denir: İman;dil ile söylemek, kalp ile itikat, azalar ile ameldir. Burada söz ile kastedilen, Allah Teâlâ'nın kitabı ve Rasûlü -sallallahu aleyhi ve sellem-'in sünnetinden alınan, gerçek ve doğru inanç olan kalbin sözüdür. Kavlu'l-Lisân: Dil ile söylemek, iki şehadet sözünü de söylemektir. Çünkü naslarda "söz" kelimesi mutlak olarak kullanıldığında, itikat ile olan kalbin sözünü de, konuşma ile olan dilin sözünü de kapsar. Tanımda geçen, "Amel" kelimesinden maksat, kalbin, dilin ve azaların amelidir. Kalbin amelleri; hayâ, tevekkül, ümit etmek, korkmak ve Allah'a dönmek gibi, kulun kalbiyle imana dair yerine getirdiği kalp amelleridir. Amelu'l-Lisân (Dilin Ameli): Tesbih etmek, tekbir getirmek, Kur'an okumak ve iyiliği emredip, kötülüklerden sakındırmak gibi diliyle yaptığı amellerdir. Amelu'l-Cevârih (Âzaların Amelleri): Namaz kılmak, oruç tutmak, hacca gitmek ve cihat etmek gibi ibadetler olup bunlar kulun yerine getirdiği amellerdir.
اردو ایمان: اللہ اور اس کے رسول ﷺ کے بتائے ہوئے تمام امور کا پختہ اقرار اور تصدیق کرنا، جو دل کے اعمال اور اس کے بعد اعضا و جوارح کے اعمال کا موجب ہو۔ دوسرے لفظوں میں: "هو قول باللسان، واعتقاد بالجنان، وعمل بالأركان"۔ یعنی ایمان زبان سے اقرار کرنے، دل میں عقیدہ رکھنے اور اعضا و جوارح کے ذریعے عمل کرنے کا نام ہے۔ یہاں "القول" سے مراد دل کا قول یعنی وہ صحیح اور برحق عقیدہ بھی ہے، جو قرآن اور سنت سے ماخوذ ہو اور زبان کا قول یعنی شہادتین کا زبان سے ادا کرنا بھی، کیوں کہ لفظ قول جب نصوص کے اندر مطلق استعمال ہو تو اس کے عموم میں دل کا قول یعنی اعتقاد اور زبان کا قول یعنی بولنا دونوں شامل ہوا کرتے ہيں۔
اسی طرح "العمل" سے مراد دل، زبان اور اعضا و جوارح تینوں کا عمل ہے۔ دل کا عمل یہ ہے کہ انسان اپنے دل سے ایمان کے اعمال، جیسے حیا، توکل، امید، خوف رجوع الی اللہ اور محبت وغیرہ بجا لائے۔
زبان کا عمل یہ ہے بندہ اللہ کی پاکی بیان کرے، بڑائی بیان کرے، قرآن کی تلاوت کرے، بھلائی کا حکم دے اور برائی سے روکے۔ وغیرہ وغیرہ۔
جب کہ اعضا و جوارح کے اعمال سے مراد وہ اعمال ہیں، جو بندہ ان کے ذریعہ بجا لاتا ہے۔ جیسے نماز، روزہ، حج، جہاد اور اس طرح کی دوسری عبادتیں۔
Indonesia Iman adalah pengakuan dan pembenaran secara pasti terhadap semua yang dikabarkan oleh Allah dan Rasul-Nya -ṣallallāhu ‘alaihi wa sallam- yang melahirkan amalan-amalan hati, kemudian diikuti oleh amalan-amalan anggota badan. Atau bisa pula dikatakan, iman adalah mengucapkan dengan lisan, meyakini dengan hati, dan beramal dengan anggota badan. Maksud ucapan di sini adalah perkataan hati, yaitu keyakinan yang benar yang bersumber dari Al-Qur`ān dan Sunnah Rasulullah -ṣallallāhu 'alaihi wa sallam-.
Sedang ucapan lisan maksudnya adalah mengucapkan dua kalimat syahadat, karena perkataan itu bila disebutkan secara bebas dalam nas-nas (Al-Qur`ān dan Hadis) maka ia mencakup perkataan hati yang berupa keyakinan dan perkataan lisan yang berupa ucapan.
Dan maksud amal perbuatan di sini adalah amalan hati, lisan, dan anggota badan. Amalan hati adalah menghadirkan amalan-amalan keimanan dalam hati, seperti rasa malu, tawakal, berharap, takut, tobat, dan lain sebagainya.
Adapun amalan lisan adalah tasbih, takbir, bacaan Al-Qur`ān, menyuruh kepada kebaikan, mencegah kemungkaran, dan lain sebagainya.
Sedangkan amalan anggota badan adalah amalan-amalan yang dikerjakan oleh seorang hamba seperti salat, puasa, haji, jihad, dan ibadah-ibadah semacamnya.
Bosanski Iman je čvrsto uvjerenje u sve ono o čemu su nas obavijestili Allah i Njegov Poslanik, sallallahu alejhi ve sellem, iz čega neminovno proizlaze djela srca, a nakon toga i djela udova. Može se kazati i ovako: "Iman je očitovanje jezikom, uvjerenje srcem i činjenje dobrih djela udovima, tj. provođenje djela u praksi." Pod govorom se misli na riječi srca, tj. ispravno i istinsko uvjerenje zasnovano na Knjizi Uzvišenog Allaha i praksi Njegovog Poslanika, sallallahu alejhi ve sellem. Govor jezika je izgovaranje kelimei-šehadeta, jer kada se u tekstovima Objave općenito spomenu riječi, onda one obuhvataju i srčana djela, tj. uvjerenje kao i riječi jezika, tj. govor. Pod djelom se podrazumijeva djelo srca, tj. da rob svojim srcem čini djela, poput stida, pouzdanja u Allaha, nade, straha, povratka Njemu, ljubavi i sl. Što se tiče djela jezika, u njih se npr. ubraja slavljenje i veličanje Allaha, učenje Kur'ana, naređivanja dobra, odvraćanje od zla i sl. Praktična djela ili djela organa označavaju sve ono što čovjek čini i radi, poput namaza, posta, hadža, džihada i drugih vidova ibadeta.
Русский Вера — признание и твёрдая убеждённость в истинности того, о чём сообщил Аллах и о чём сообщил Его Посланник (мир ему и благословение Аллаха), влекущие за собой деяния сердца, за которыми следуют деяния органов тела. Можно также сказать, что это слова, произносимые языком, убеждения сердцем и действия органами тела. Под словами подразумеваются слова сердца, то есть убеждённость в истине, черпаемой из Книги Всевышнего Аллаха и Сунны Его Посланника (мир ему и благословение Аллаха); а также слова языка, то есть произнесение двух свидетельств, потому что если слова упоминаются без конкретизации, то подразумеваются слова сердца, то есть убеждения, и слова языка, то есть то, что произносится. Под деяниями подразумеваются деяния сердца, языка и органов тела. Деяния сердца — это когда раб Аллаха совершает сердцем деяния веры, — это, например, стыдливость, упование, надежда, страх, возвращение к покорности Аллаху после ослушания Аллаха, любовь и так далее. Деяния языка — это тасбих, возвеличивание Аллаха, чтение Корана, побуждение к одобряемому и удержание от порицаемого и так далее. Деяния органов тела — это действия, совершаемые рабом — молитва, пост, хадж, джихад и другие виды поклонения.
Português A fé: Assumir e crer firmemente naquilo que ALLAH e Seu mensageiro -Que a paz e benção de ALLAH estejam com ele- informaram, o obrigatório para as práticas espirituais e em seguida dos membros, ou diz-se: dito da língua, crença com o coração e prática com os membros. E o significado do dito: dito do coração, a crença verdadeira, extraido do Alcorão e da Sunna do profeta -Que a paz e benção de ALLAH estejam com ele-. E o dito com a língua: a pronúncia de dois testemunhos, pois quando o termo dito é deixado em aberto abrange a crença. E o referido com o termo prática: Prática do coração, língua e membros. Quanto à prática do coração, é o servo, através do coração, trazer as práticas da fé, como a vergonha, esperança, medo, arrependimento, amor, etc. Quanto à prática da língua: Louvores, Elogios, recitação do Alcorão, ordenar o bem, proibir o mal, etc. Quanto à prática dos membros: São aquelas práticas que o servo observa, dentre oração, jejum, peregrinação, esforço e outros rituais de adoração.
فارسی ايمان: باورداشتن و تصديق قطى به هرآنچه الله متعال و رسولش - صلى الله عليه و سلم - به ما خبر داده اند كه اعمال قلبى، سپس اعمال بدنى را واجب مى كند، يا گفته مى شود: بر زبان آوردن آن، اعتقاد داشتن قلبى و اعمال بدنى است. و مقصود از قول: باور قلبى است، و اين اعتقاد صحيحى است كه از كتاب الله متعال و سنت رسولش - صلى الله عليه و سلم - دريافت شده است. و بر زبان آوردن، عبارتست از: بر زبان آوردن شهادتان؛ زيرا قول اگر در نصوص به طور مطلق ذكر شد، شامل قول قلبى كه اعتقاد است، و قول زبانى كه كفتار است، مى شود. و مقصود از اعمال: عمل قلبى، عمل زبانى و عمل بدنى است، اما عمل قلبى عبارتست از: انجام دادن قلبى اعمال ايمانى، مانند: حياء، توكل، اميد، ترس، توبه و بازگشت، محبت و غيره است. اما عملى زبانى، عبارتست از: تسبيح گفتن، تكبير گفتن، تلاوت قرآن، امر به معروف و نهى از منكر و غيره مى شود. اما اعمال بدنى، عبارتند از: اعمالى كه بنده آنها را انجام مى دهد، از جمله: نماز، روزه، حج، جهاد و امثال آنها از عبادت ها مى باشد.
हिन्दी ईमान: अल्लाह तथा उसके रसूल (सल्लल्लाहु अलैहि व सल्लम) की बताई हुई हर बात का ऐसा इक़रार तथा पुष्टि जो अंतरात्मा की क्रियाओं को अनिवार्य करती हो, फिर उसके बाद शरीर के अंगों द्वारा अमल की बारी आती है। दूसरे शब्दों में ईमान ज़बान से इक़रार करने, दिल से विश्वास रखने और शरीर के अंगों द्वारा अमल करने का नाम है। यहाँ क़ौल (कहने) से मुराद अंतरात्मा का क़ौल (बात) है, यानी वह सही और सत्य आस्था, जो अल्लाह की किताब और उसके रसूल (सल्लल्लाहु अलैहि व सल्लम) की सुन्नत से ली गई हो। साथ ही ज़बान का क़ौल (बात) यानी इस बात की गवाही देना कि अल्लाह के सिवा कोई पूज्य नहीं है और मुहम्मद (सल्लल्लाहु अलैहि व सल्लम) अल्लाह के रसूल हैं, क्योंकि क़ुरआन तथा हदीस में जब सामान्य रूप से 'क़ौल' शब्द प्रयुक्त होता है तो उसमें दिल का क़ौल यानी आस्था और ज़बान का क़ौल यानी बोलना दोनों शामिल होते हैं।
अमल से मुराद दिल, ज़बान और शरीर के अंगों तीनों का अमल है। अब रही बात दिल के अमल की तो उससे मुराद यह है कि बंदा अपने दिल से ईमान के कार्य करे, जैसे शर्म, अल्लाह पर भरोसा, आशा, भय, विनय और प्रेम आदि।
ज़बान के अमल का आशय, अल्लाह की पवित्रता तथा बड़ाई बयान करना, क़ुरआन की तिलावत करना, भलाई का आदेश देना और बुराई से रोकना आदि हैं।
जबकि शरीर के अंगों के अमल से मुराद नमाज़, रोज़ा, हज और जिहाद आदि वह इबादतें हैं, जो बंदा करता है।
മലയാളം അല്ലാഹുവും അവൻ്റെ റസൂലും അറിയിച്ചതെല്ലാം അംഗീകരിക്കുകയും, ദൃഢതയോടെ സത്യപ്പെടുത്തുകയും ചെയ്യലാണ് ഈമാൻ. ഹൃദയത്തിൽ ചില പ്രവർത്തനങ്ങൾ രൂപപ്പെടാനും, അതോടെ അതിൻ്റെ ഫലങ്ങൾ ശരീരാവയവങ്ങൾ കൊണ്ടുള്ള പ്രവർത്തനങ്ങളായി പരിണമിക്കാനും ഈമാൻ നിർബന്ധമായും വഴിയൊരുക്കും. നാവ് കൊണ്ട് (ഇസ്ലാമിലുള്ള വിശ്വാസം) ചൊല്ലിപ്പറയുകയും, ഹൃദയം കൊണ്ട് വിശ്വസിക്കുകയും, ശരീരാവയവങ്ങൾ കൊണ്ട് പ്രവർത്തിക്കുകയും ചെയ്യലാണ് ഈമാൻ എന്നും പറയാം. 'ഖൗൽ' (സംസാരം) എന്നതിൻറെ ഉദ്ദേശം: അല്ലാഹുവിൻ്റെ ഖുർആനിൽ നിന്നും നബി -ﷺ- യുടെ ഹദീഥിൽ നിന്നും ലഭിക്കുന്ന ശരിയായ യഥാർത്ഥ വിശ്വാസമാകുന്ന ഹൃദയത്തിൻറെ സംസാരവും, രണ്ട് ശഹാദത്ത് കലിമകൾ (ലാ ഇലാഹ ഇല്ലല്ലാഹ്, മുഹമ്മദുൻ റസൂലുല്ലാഹ്) നാവ് കൊണ്ട് ഉച്ചരിക്കക എന്ന നാവ് കൊണ്ടുള്ള സംസാരവുമാണ്. ഇസ്ലാമിൻ്റെ ഭാഷയിൽ ഹൃദയത്തിൻറെ സംസാരമാകുന്ന വിശ്വാസവും, നാവ് കൊണ്ടുള്ള ഉച്ചാരണവും 'ഖൗൽ' (സംസാരം) എന്നതിൽ ഉൾപ്പെടും. പ്രവർത്തനം എന്നത് കൊണ്ട് ഉദ്ദേശിക്കുന്നത് ഹൃദയത്തിൻ്റെയും നാവിൻ്റെയും ശരീരാവയവങ്ങളുടെയും പ്രവർത്തനമാണ്. ഈമാനികമായ പ്രവർത്തനങ്ങൾ ഹൃദയത്തിൽ കൊണ്ടുവരിക എന്നതാണ് ഹൃദയത്തിൻ്റെ പ്രവർത്തനം; ലജ്ജയും (അല്ലാഹുവിൽ) ഭരമേൽപ്പിക്കലും, അവനിൽ പ്രതീക്ഷ വെക്കലും, അവനെ ഭയപ്പെടലും, അവനിലേക്ക് ഖേദിച്ചു മടങ്ങലും, അവനെ അങ്ങേയറ്റം സ്നേഹിക്കലുമെല്ലാം ഹൃദയത്തിൻ്റെ പ്രവർത്തനങ്ങളാണ്. നാവിൻ്റെ പ്രവർത്തനങ്ങളിൽ പെട്ടതാണ് തസ്ബീഹും തക്ബീറും ഖുർആൻ പാരായണവും നന്മ കൽപ്പിക്കലും തിന്മ വിരോധിക്കലുമെല്ലാം. ശരീരാവയവങ്ങൾ കൊണ്ടും പ്രവർത്തനങ്ങളുണ്ട്. നമസ്കാരവും നോമ്പും ഹജ്ജും അല്ലാഹുവിൻ്റെ മാർഗത്തിലുള്ള യുദ്ധവുമെല്ലാം ഉദാഹരണങ്ങൾ.
తెలుగు అల్ ఈమాను:-అల్లాహ్ మరియు దైవం చెప్పిన విషయాలను ఖచ్చితంగా అంగీకరించడం,స్వీకరించడం,ఇది హృదయ కార్యాలకు అనుకూలమైనది,పిదప దానిని శారీరక కార్యాలు అనుసరిస్తాయి,లేదా కొంతమంది ఇలా చెప్పారు:- ఇది నోటితో పలకడం,హృదయంతో విశ్వసించడం,మరియు శారీరక కార్యక్రమాలు నిర్వర్తించడం,నోటితో పలకడం అంటే అర్థం :- సహృదయంతో పలకడం,అల్ ఖుర్’ఆను మరియు సున్నతు’పరంగా సత్యమైన ప్రామాణిక అకీదా విశ్వాసం,నోటితో ఉచ్చరించడం:- అంటే షహాదతైన్’వాక్యాలను నోటితో పలకడం,ఎందుకంటే ‘మాట’అనేది నుసూసు’(రుజువులు)లో పరిశీలించినప్పుడు’హృదయ ఉచ్ఛారణ’ ను అంటే అఖీదాను సూచిస్తుంది,నోటి ఉచ్ఛారణ అంటే ‘పలకడం’-కార్యాచరణ,అమలు అంటే అర్థం:- హృదయ,నోటి మరియు శారీరక కార్యకలాపాలు, ఇక అమలు ఖల్బ్ ‘హృదయ కార్యం’ అంటే- ‘దాసుడు’తన హృదయం తో ఆచరించేది,ఈమాను కార్యక్రమాలను అంటే సిగ్గు,తవక్కలు నమ్మకం,ఆశ,భయం,తౌబ,ప్రేమ,మొదలైనవి,
నోటి కార్యక్రమాలు అంటే ‘తస్బీహు’తక్బీరు’ఖుర్ఆను పారాయణం,మంచిని భోదించడం,చెడును ఖండించడం,మొదలైనవి,ఇక శారీరక అమలు అంటే –దాసుడు ఆచరించే ఆచరణలు,నమాజు,ఉపవాసాలు,హజ్జ్,జిహాద్ మొదలైన ఆరాధనలు
الإقرار بالشيء عن تصديق به، وضده: الكفر، يقال: آمن به إيمانا: صدقه. وأصله الدخول في صدق الأمانة التي ائتمنه الله تعالى عليها.
English "Imān": affirmation of something out of true conviction. Opposite: "kufr" (disbelief). Original meaning: fulfilling the trust which Allah Almighty entrusted him with.
Français L'aveu d'une chose en la déclarant véridique. Son contraire est la mécréance. On dit : avoir foi en ; foi ; etc. c'est-à-dire : le déclarer véridique. Son origine signifie le fait d'entrer dans la responsabilité véridique celle dont Allah, Élevé soit-Il, en a confié la charge.
Español Es la aceptación de algo después de creer en ello. Su opuesto es la incredulidad. Es la seguridad, la tranquilidad. Su opuesto es también el miedo.
Türkçe Bir şeyi tasdik ederek ikrar (kabul) etmektir. Zıddı ise küfürdür. Arapça'da "Âmene bihi imânen" ifadesi; onu tasdik etti manasına gelir. Aslı, Yüce Allah'ın güvende kıldığı emanete tasdik ederek girmektir.
اردو ايمان: کسی چیز کی تصدیق کرتے ہوئے اس کا اقرار کرنا۔ اس کی ضد کفر ہے۔ کہا جاتا ہے: ’’آمَنَ بِهِ إِيماناً‘‘ یعنی اس نے اس کی تصدیق کی۔ اس کے اصل معنی اس امانت کی سچائی میں داخل ہونے کے ہیں، جس کا اللہ تعالیٰ نے اسے امین بنایا ہے۔
Indonesia Mengakui sesuatu dengan membenarkannya. Lawan katanya adalah "al-kufr" (kekufuran). Dikatakan, "Āmana bihi - īmānan", artinya: dia membenarkannya. Makna asalnya adalah masuk dalam kejujuran amanah yang Allah -Ta’ālā- percayakan kepadanya.
Bosanski Iman: potvrđivanje nečega. Suprotno tome je negiranje. Kaže se: amene bihi imanen: povjerovao je u njega i potvrdio njegovu istinitost. Osnova je ulazak i istinitost emaneta koji mu je Allah povjerio.
Русский Признание чего-то по причине веры в него. Противоположность — «неверие». «Амана иманан» — «верить». Основа его — честность и искренность в отношении того, что возложил Всевышний Аллах на человека.
Português Consentir algo por acreditar no mesmo, e seu antônimo é: A descrença. Diz-se: Ele creu Nele pela fé: Ele creu Nele. Sua origem é entrar na sinceridade da confiança que Deus Todo-Poderoso lhe confiou.
বাংলা ভাষা অকাট্য বিশ্বাস যা কবুল ও দৃঢ়তাকে আবশ্যক করে। আর তা হলো মুখে বলা. অন্তর দিয়ে বিশ্বাস করা এবং অঙ্গগুলো দ্বারা বাস্তবায়ন করা। ইবাদত দ্বারা বৃদ্ধি পায় এবং গুনাহ দ্বারা হ্রাস পায়।
فارسی باور داشتن به چيزى و تصديق آن است. و متضاد آن: كفر است. گفته مى شود: "آمن به إيماناً"، يعنى: او را تصديق كرد. و اصل آن: وارد شدن به تصديق امانتى كه الله متعال او را امانتدار آن قرار داده است.
Tagalog Ang tiyakang pagpapatotoong nag-oobliga ng pagtanggap at pagpapasakop. Ito ay ang pagsabi sa pamamagitan ng dila, ang paniniwala sa pamamagitan ng puso, at ang paggawa sa pamamagitan ng mga bahagi ng katawan, na nadaragdagan dahil sa pagtalima at nababawasan dahil sa pagsuway.
हिन्दी किसी चीज़ की पुष्टि करने की वजेह से उसका इक़रार करना। उसका विपरीतार्थक शब्द 'कुफ़्र' है। कहा जाता है: ' آمن به إيمانا' यानी उसने अमुक की पुष्टि की। जबकि इसका असल अर्थ है: उस अमानत की सच्चाई में प्रवेश करना, जो अल्लाह ने उसके हवाले की है।
മലയാളം ഒരു കാര്യം സത്യപ്പെടുത്തി കൊണ്ട് അതിനെ അംഗീകരിക്കുന്നതിനാണ് ഭാഷയിൽ ഈമാൻ എന്ന് പറയുക. ഈമാനിൻ്റെ നേർവിപരീതമാണ് കുഫ്ർ (നിഷേധം). ഒരാൾക്ക് മറ്റൊരാളിൽ ഈമാനുണ്ട് എന്ന് പറഞ്ഞാൽ അതിനർത്ഥം ഇവൻ അയാളെ സത്യപ്പെടുത്തുന്നു എന്നാണ്.
తెలుగు ఒక వస్తువును దృవీకరించి అంగీకరించడం,దీనికి వ్యతిరేఖ పదము 'అల్ కుఫ్ర్' వస్తుంది,దీని మూలఅర్థం 'అల్లాహ్ అప్పగించిన నిజమైనఅమానతులో ప్రవేశించడం.
مصدر آمن، ومعناه: الإقرار بالشيء عن تصديق به، وضده: الكفر، يقال: آمن به إيمانا: صدقه. وأصله الدخول في صدق الأمانة التي ائتمنه الله تعالى عليها، فإن اعتقد التصديق بقلبه كما صدق بلسانه فقد أدى الأمانة. ومن معانيه: إعطاء الأمن والأمان والطمأنينة، وضده: الخوف، يقال: آمنته ضد أخفته.
أمن
العين : (8/389) - تهذيب اللغة : (6/349) - النهاية في غريب الحديث والأثر : (1/69) - تاج العروس : (34/184) - لسان العرب : (21/13) - مجموع فتاوى ابن تيمية : (7/505) - الإيمان : (ص 64) - تذكرة المؤتسي شرح عقيدة الحافظ عبدالغني المقدسي : (ص 295) - نواقض الإيمان الاعتقادية وضوابط التكفير عند السلف : (ص 27) - التعريفات الاعتقادية : (ص 78) - شرح اعتقاد أصول أهل السنة : (4/889) - عقيدة السلف أصحاب الحديث : (ص 64) -
Projekat enciklopedije islamskih pojmova i njihovog prijevoda:
To je integrirani projekat skupljanja tačnih i pouzdanih prijevoda ponavljajućih izraza u islamskom sadržaju s njihovim objašnjenjima, s ciljem da se oni potpuno obuhvate i razumiju, te da oni koji to žele, mogu doći do njihovog značenja i pravilnog prijevoda..
Ciljevi:
Formiranje besplatne pouzdane elektronske reference za prijevode islamskih izraza.
Pružanje prijevoda u različitim elektronskim formatima za portale i aplikacije.
Kontinuirani razvoj prijevoda ulaganjem napora partnera (učesnika) i volontera.
Odlike ove enciklopedije:
Sveobuhvatnost.
Besplatnost.
Višejezičnost.
Stalno unapređivanje.
Kvalitet i preciznost.
Faze izgradnje i unapređivanja:
Izgradnja enciklopedije na arapskom jeziku.
Prevođenje enciklopedije na druge jezike.
Činjenje enciklopedije dostupnom elektronski.
Stalno unapređivanje enciklopedije i njenih prijevoda.
