التَّقَرُّبُ إلى اللهِ تعالى بِطاعِتِهِ أو بِسُؤالِهِ رَغْبَةً في فَضْلِهِ ورَهْبَةً مِن عِقابِهِ.
English Drawing close to Allah Almighty by obeying Him or by invoking Him while hoping for His bounty and fearing His punishment.
Français Le fait de se rapprocher d’Allah, Élevé soit-Il, en Lui obéissant et en Le sollicitant de manière à convoiter Sa grâce et à appréhender Sa punition.
Türkçe İhsanını arzulayarak ve cezasından çekinerek, O'na itaat etmek veya kereminden istemek suretiyle Allah Teâlâ’ya yakınlaşmaktır.
اردو اللہ کے فضل کی چاہت اور اس کے عذاب سے خوف کھاتے ہوئے اس کی اطاعت گزاری کے ذریعے یا اس سے سوال کر کے اس کا قرب حاصل کرنا۔
Indonesia Mendekatkan diri kepada Allah -Ta’ālā- dengan melakukan ketaatan atau melakukan permohonan kepada-Nya karena menginginkan karunia-Nya dan takut terhadap siksa-Nya.
Русский Приближение к Всевышнему Аллаху посредством покорности Ему или обращения к Нему с просьбами в стремлении к Его милости и из боязни перед Его наказанием.
Português Aproximar-se de ALLAH -o Altíssimo- através da obediência ou suplicando-Lhe, almejando suas dádivas e temendo seu castigo.
বাংলা ভাষা দুআ হলো একটি মহান ইবাদত ও মহৎ আনুগত্য। এটি বান্দা ও তাঁর রবের মাঝখানে সেতু বন্ধন। দু‘আ দুই প্রকার:
1- প্রার্থনার দু‘আ। এটি হয় মুখের কথার দ্বারা দুনিয়া ও আখিরাতে সংঘটিত উপকার তলব বা ক্ষতি রোধ করার মাধ্যমে। যেমন, তুমি বললে, হে আল্লাহ আমাকে ক্ষমা করো, হে ক্ষমাশীল। এটি দু হাত তুলে বা শাহাদত আঙ্গুল উচা করে করা হয়।
2- ইবাদতের দু‘আ। এটি হয় যাহেরী বাতেনী কথা, কর্ম ও নিয়ত সব ধরনের ইবাদতের দ্বারা আল্লাহর নৈকট্য লাভ করার মাধ্যমে।
আর দু‘আকারী এক আল্লাহ ছাড়া কাউকে ডাকবে না। কাজেই সে কোনো নবী, কোনো মালাক, কোনো ওলী বা কোনো মৃতকে ডাকবে না। দু‘আর সময় অবশ্যই বিনয়ী হবে ও মন হাজির রাখবে আল্লাহর প্রতি সুধারণাসহ এবং দুআ কবুল হওয়ার ব্যাপারে তাড়াহুড়া না করা, অসম্ভব কিছু চেয়ে বা গুনাহের জন্য দুআ করে বা আত্মীয়তা ছিন্নের দুআ করে দুআতে সীমালঙ্ঘন না করা।
দুআ হলো বান্দার তার রবের কাছে সুদৃষ্টি চাওয়া এবং একমাত্র তার কাছেই সাহায্য প্রার্থনা করা। এটির বাস্তবতা হলো, তাঁর কাছে হাজতকে তুলে ধরা এবং তার যে শক্তি ও সামর্থ্য রয়েছে তা থেকে মুক্ত হওয়া। এটি হলো গোলামীর চূড়ান্ত নিদর্শন এবং মানবিক শোচনীয়তার বহিঃপ্রকাশ। আর তাতে রয়েছে আল্লাহর প্রশংসা এবং তাঁর সঙ্গে দান ও বদান্যতাকে সম্পৃক্ত করা। আর দুআ পরিহারকারী হয় হতাশ অথবা অহংকারী।
中文 通过对真主的顺从或者祈求而接近真主，希望得到真主的恩典，免遭他的惩罚。
فارسی نزديک شدن به الله متعال به وسيله ى پرستش او يا درخواست كردن از او براى كسب فضيلت و ترس از عقاب اوست.
Tagalog Ang panalangin ay isang pagsamba kabilang sa pinakadakila sa mga pagsamba at pinakakapita-pitagan sa mga pagtalima. Ito ay isang pang-ugnay sa pagitan ng tao at Panginoon niya. Ang panalangin ay dalawang bahagi: 1.Panalangin ng paghingi. Ito ay sa pamamagitan ng sinasabi ng dila sa paghiling ng pagtamo ng pakinabang o pagtulak ng pinsala mula sa anumang nasa Mundo at Kabilang-buhay, tulad ng pagsabi mo ng: "O Allāh, magpatawad Ka sa akin, o Mapagpatawad" at gaya nito at sa pamamagitan ng pag-angat ng mga kamay o pag-angat ng hintuturo. 2. Panalangin ng pagsamba. Ito ay sa pamamagitan ng pagpapakalapit-loob kay Allāh sa pamamagitan ng lahat ng mga uri ng mga pagsambang lantaran at pakubli kabilang sa mga salita, mga gawa, at mga layunin. Kailangan sa dumadalangin na hindi dumalangin kundi kay Allāh lamang kaya hindi siya dadalangin sa isang propeta ni sa isang anghel ni sa isang walīy ni sa isang patay, na siya ay maging taimtim na gising ang puso sa sandali ng panalangin kalakip ng kagandahan ng palagay kay Allāh, kawalan ng pagmamadali sa pagsagot at pag-iwan ng paglabag sa panalangin sa pamamagitan ng paghiling ng imposible o pagdalangin ng kasalanan o pagputol ng ugnayang pangkaanak. Ang panalangin ay ang pananawagan ng tao mula sa Panginoon niya ng pahiling ng pangangalaga at ang pagpapaayuda niya sa Kanya ng tulong. Ang reyalidad nito ay ang paglalantad ng pangangailangan sa Panginoon at ang pagwawalang-kaugnayan sa kapangyarihan at lakas na taglay ng sarili. Ito ay ang rurok ng pagsamba at ang paglalantad ng kaabahang pantao. Narito ang pagbubunyi kay Allāh at ang pag-uugnay ng kagalantehan at pagkamapagbigay sa Kanya. Ang tagapag-iwan nito ay maaaring isang nawawalang-pag-asa o isang nagpapakamalaki.
हिन्दी अल्लाह की निकटता, उसके आज्ञापालन द्वारा या उससे फ़रियाद करके प्राप्त करना। जब ऐसा उसके अनुग्रह की चाहत और उसके दंड के भय से हो।
മലയാളം അല്ലാഹുവിനെ അനുസരിച്ച് കൊണ്ട് അവനിലേക്ക് സാമീപ്യം തേടുന്നത് പ്രാർത്ഥനയാണ്. അല്ലാഹുവിൻ്റെ ഔദാര്യം പ്രതീക്ഷിച്ചു കൊണ്ടും, അവൻ്റെ ശിക്ഷ ഭയന്നു കൊണ്ടും അല്ലാഹുവിനോട് തേടുക എന്നതാണ് പ്രാർത്ഥന.
తెలుగు సర్వశక్తిమంతుడైన అల్లాహ్ యొక్క ప్రసన్నతను విధేయత ద్వారా పొందటం లేదా ఆయన దయపట్ల ఆసక్తితో, ఆయన శిక్షల పట్ల భీతిల్లి అర్ధించడం.
الدُّعاءُ عِبادَةٌ مِن أَعْظَمِ العِباداتِ وأَجَلِّ الطَّاعاتِ، وهو صِلَةٌ بين العَبْدِ ورَبِّهِ، ومعناه: اسْتِدْعاءُ العَبْدِ مِن رَبِّهِ العِنايَةَ واسْتِمْدادُهُ إِيّاهُ المَعُونَةَ، وحَقِيقَتُهُ: إِظْهارُ الاِفْتِقارِ إلَيْهِ، والبَراءَةُ مِن الحَوْلِ والقُوَّةِ التي لَهُ، وهو سِمَةُ العُبُودِيَّةِ وإِظْهارُ الذِّلَّةِ البَشَرِيَّةِ، وفيه معنى الثَّناءِ على اللهِ، وإِضافَة الجُودِ والكَرَمِ إِلَيْهِ، وتارِكُه إمَّا قانِطٌ أو مُتَكَبِّرٌ.
والدُّعاءُ قِسْمانِ:
1- دُعاءُ مَسْأَلَةٍ: ويكون بِلسانِ المَقالِ بِطَلَبِ جَلْبِ نَفْعٍ أو دَفْعٍ ضُرٍّ مِمَّا يكون في الدُّنْيا والآخِرَةِ، مِثْل قولك: اللَّهُمَّ اغْفِرْ لي يا غَفُورُ، وهكذا, ويكون بِرَفْعِ اليَدَيْنِ أو رَفْعِ أُصْبُعِ السَّبَّابَةِ.
2- دُعاءُ عِبادَةٍ: ويكون بِالتَّقَرُّبِ إلى اللهِ بِجَمِيعِ أَنْواعِ العِبادَةِ الظَّاهِرَةِ والباطِنَةِ مِن الأَقْوالِ والأَعْمالِ والنِّياتِ.
وعلى الدّاعي أن لا يدعو إلّا الله وحدَه؛ فلا يدعو نَبِيّاً ولا ملَكاً ولا ولِيّاً ولا مَيِّتاً، وأن يكون خاشِعاً حاضِرَ القلبِ عند الدُّعاءِ، مع حُسْنُ ظَنِّهِ بِاللهِ، وعَدَمِ الاسْتِعْجالِ في الإجابَةِ، وتَرْكِ الاعْتِداءِ في الدُّعاءِ بِطَلَبِ المُسْتَحِيلِ، أو الدُّعاءِ بِإثْمٍ أو قَطِيعَةِ رَحِمٍ.
English "Du‘ā’" (supplication) is one of the greatest acts of worship and one of the most sublime acts of obedience. It is a connection between the servant and his Lord. Du‘ā’ has two categories: 1. Du‘ā’ of request: It is verbal request to bring about benefit or ward off harm in this world and in the Hereafter, for example, you can say: "Allāhumma ighfir li ya Ghafūr " (O Allah, the Oft-Forgiving, forgive me). This supplication may be associated with raising hands or raising the index finger.
2. Du‘ā’ of worship: It is drawing close to Allah by performing all apparent and hidden acts of worship, including words, actions, and intentions. One should supplicate none but Allah alone, neither a prophet, nor an angel, nor a righteous believer, nor a dead person. One should supplicate with submission and an attentive heart while having good expectations in Allah and not rushing the answer. Moreover, one should not transgress in supplication by asking for something impossible or something leading to a sin or severing kinship ties. Du‘ā’ means seeking the Lord’s care and help. In essence, Du‘ā’ is expressing need for Allah and dissociation from any power or strength he may have. It is the token of servitude and a manifestation of the human weakness. It involves praising Allah and attributing bounty and generosity to Him. The one who abandons Du‘ā’ is either desperate or arrogant.
Français L’invocation est une des plus immenses adorations et des plus sublimes obéissances. C’est un lien entre le serviteur et son Seigneur. L’invocation se divise en deux : 1- Une invocation de demande qui s’effectue avec la langue en demandant l’acquisition d’un bienfait ou le repoussement d’un méfait, que cela soit en ce bas monde ou dans l’au-delà. Par exemple, le fait de dire : « Ô Allah ! Pardonne-moi, ô Toi Celui qui Pardonne ! » Et ainsi de suite. Cela peut aussi se faire en levant les deux mains ou en levant simplement l’index. 2- Une invocation d’adoration qui vise à se rapprocher d’Allah par l’ensemble des types d’adorations apparentes ou secrètes, parmi des paroles, des œuvres et des intentions. Celui qui invoque doit uniquement invoquer Allah, Seul. Il ne doit pas invoquer un prophète, un ange, un saint ou un défunt. La personne doit être emplie de crainte révérencielle et son cœur présent au moment de l’invocation tout en ayant la bonne pensée sur Allah. Elle ne doit pas s’empresser dans le fait d’être exaucé [ou non]. Elle ne doit pas non plus transgresser dans son invocation, comme en demandant ce qui est impossible ou en demandant à travers un péché, ou une rupture du lien de parenté. L’invocation désigne l’imploration du serviteur de son Seigneur de l’aider et de le soutenir en l’assistant. Sa réalité est de montrer son indigence devant Lui et se désavouer de toute force et puissance qui Lui appartiennent [véritablement]. C’est le caractère de la servitude et la manifestation de l’humilité humaine. Il y a aussi comme signification : dresser l’éloge d’Allah et Lui attribuer la générosité et la largesse. Celui qui délaisse l’invocation est soit une personne désespérée soit une personne orgueilleuse.
Türkçe Dua, en önemli ve en yüce ibadetlerdendir. Kul ile Rabbi arasında bir bağdır. Dua iki kısımdır: 1- İstek Duası: Dünyada ve ahirette bir hayrın dokunmasını ya da bir zararın def edilmesini dil ile talep etmektir. Yâ Gafûr (çok bağışlayan) beni bağışla! diye dua etmen gibi. Dua, elleri açarak ya da işaret parmağını kaldırarak da yapılır. 2- İbadet Duası: Söz, amel ve niyetleri kapsayan açık ya da gizli bütün ibadet çeşitleri ile Yüce Allah'a yakınlaşmaktır. Dua eden kimse sadece Yüce Allah'a dua eder. Peygambere, meleğe, veli bir kula, ölüye dua etmesi caiz değildir. Dua ettiği esnada kalbi hazır, huşû içinde, Yüce Allah'a hüsnüzanda bulunarak, kabulünde aceleci olmadan, imkânsız olanı ya da akrabalık bağını koparmak gibi haddi aşmadan dua etmesi gerekir. Dua, kulun Rabbinden yardım talebinde bulunup, O'na yakarışıdır. Duanın hakikati; Allah'a olan ihtiyacını göstermek, asıl güç ve kuvvet sahibinin yüce Allah olduğunu bilmek, kulluğun nişanesi, insanlığın O'nun önündeki zilletinin göstergesidir. Yüce Allah'a övgüde bulunmak, kerem ve cömertliği O'na nispet etmek manasına da gelmektedir. Dua etmekten uzak duran kimse ya ümidini kesmiş ya da tekebbür sahibi bir kimsedir.
اردو دعا ایک بہت بڑا نیکی کا کام اور اہم ترین عبادت ہے۔ دعا بندہ اور اس کے رب کے درمیان ایک جڑاؤ ہے۔ اس کی دو قسمیں ہیں :
1۔ سوال پر مبنی دعا : زبان سے دنیا و آخرت کا کوئی فائدہ طلب کرنا یا نقصان سے بچاؤ کی فریاد کرنا۔ مثلا کوئی کہے : اے اللہ! اے معاف کرنے والے! مجھے معاف کر دے۔ اس طرح کی دعا دونوں ہاتھوں کو اٹھاکر بھی ہوتی ہے اور شہادت کی انگلی کو اٹھاکر بھی۔
2۔ عبادت پر مبنی دعا : اقوال، اعمال اور نیتوں پر مشتمل تمام طرح کی ظاہری و باطنی عبادتوں کے ذریعے اللہ کا قرب حاصل کرنا۔
دعا کرنے والے پر ضروری ہے کہ وہ صرف ایک اللہ کو پکارے اور اس کے علاوہ کسی نبی، فرشتے، ولی یا مردے کو نہ پکارے۔ ساتھ ہی دعا خشوع و خضوع اور حضورِ قلب کے ساتھ کرے، اللہ سے حسنِ ظن رکھے، دعا کی قبولیت میں عجلت سے کام نہ لے، دعا کرنے کے معاملے میں زیادتی نہ کرے کہ کوئی محال چیز مانگ ڈالے یا پھر کسی گناہ کی یا رشتے کو توڑنے کی دعا کر ڈالے۔
دعا دراصل نام ہے بندے کا اپنے رب سے توجہ طلب کرنے اور اس کی مدد مانگنے کا۔ دعا کی حقیقت یہ ہے کہ بندہ اپنے رب کے سامنے اپنی حاجت مندی، بے بسی اور لاچارگی کا اظہار کرے۔ دعا عبودیت کی نشانی اور اور انسان کی بے مائیگی کا اظہار ہے۔ اس کے اندر اللہ کی تعریف اور اس کی جانب جود و کرم کی اضافت کا مفہوم بھی موجود ہے۔ دعا سے گریز کرنے والا یا تو اللہ کی رحمت سے مایوس ہے یا پھر متکبر اور گھمنڈی ہے۔
Indonesia Doa merupakan salah satu ibadah yang paling besar dan ketaatan paling mulia, dan merupakan penghubung antara hamba dengan Rabb-nya. Doa terbagi menjadi dua:
1- Doa permintaan; yaitu dengan menggunakan bahasa ucapan, dengan meminta diberikan manfaat atau dijauhkan dari keburukan, baik yang ada di dunia maupun akhirat. Misalnya Anda berkata, "Ya Allah! Ampunilah dosaku. Wahai Yang Maha Pengampun." Doa permintaan dilakukan dengan mengangkat kedua tangan atau mengangkat jari telunjuk.
2- Doa ibadah; yaitu dengan mendekatkan diri kepada Allah menggunakan semua macam ibadah yang lahir dan batin, berupa ucapan, perbuatan, dan niat hati.
Orang yang berdoa tidak boleh berdoa kecuali kepada Allah semata. Sehingga dia tidak boleh meminta kepada seorang nabi maupun malaikat, seorang wali dan orang meninggal. Juga agar dia bersikap khusyuk dan menghadirkan hati ketika berdoa, disertai prasangka baik kepada Allah, tidak terburu-buru supaya segera dikabulkan, dan tidak melampaui batas dalam berdoa dengan meminta sesuatu yang mustahil atau meminta sesuatu yang mengandung dosa dan pemutusan silaturahmi.
Doa adalah permintaan hamba kepada Rabb-nya supaya diberikan pertolongan. Hakikat doa adalah menampakkan adanya kebutuhan kepada Allah serta berlepas diri dari kekuatan dan kemampuan sendiri. Doa adalah ciri khas penghambaan diri dan menampakkan kehinaan manusia. Di dalamnya terkandung nilai pujian kepada Allah dan menisbahkan kebaikan dan kemurahan kepada-Nya. Orang yang meninggalkannya adalah antara orang yang putus asa atau sombong.
Русский Мольба — один из величайших видов поклонения и проявлений покорности Аллаху, это связь между рабом и Господом. Делится на две категории: 1) Ду‘а-просьба — это словесная просьба о пользе или отведении вреда, в мире этом и в мире вечном. Например: «О Аллах, прости мне, о Прощающий!» — и тому подобное. При этом можно поднимать руки или указательный палец; 2) Ду‘а-поклонение — это приближение к Аллаху посредством всех видов поклонения, явных и тайных, будь то слова, действия или намерения. Обращаться с мольбой можно только к Аллаху, и нельзя взывать к пророку, ангелу, приближённому Аллаха или мёртвому. И человек должен быть смиренным и сосредоточенным в мольбе, хорошо думать об Аллахе, не торопить ответ, не переходить границы в мольбе, то есть не просить о невозможном, о греховном или о разрыве родственных связей. Мольбой раб испрашивает у Господа заботы и помощи, и суть её — демонстрация потребности в Нём и отсутствия у взывающего способности изменить что-либо и силы для этого. Это признак подчинённости Аллаху и демонстрация человеческой приниженности, и в мольбе — восхваление Аллаха, признание Его щедрости, и отказывается взывать к Аллаху с мольбой либо отчаявшийся в Его милости, либо высокомерный.
Português A súplica é um ato de adoração sublime e enorme obediência, e é a relação existente entre o servo e o Criador; e divide-se em duas partes: 1- Súplica de pedido: E é exercido com a língua, pedindo o bem e refúgio contra a maldade, de tudo que sucede na terra e no Além, como o dito: Ó ALLAH, o Perdoador, perdoa-me, e assim sucessivamente, levantando as mãos ou o dedo indicador. 2- Súplica de adoração: E é o fato de aproximar-se de ALLAH com todo tipo de ato de adoração, aparentes ou ocultos, ditos, práticas e intenções. E o suplicante deve adorar a ALLAH exclusivamente, não deve adorar nenhum profeta, nem anjo, nem aliado de ALLAH e nem um morto. E deve fazer isso com total humildade, consciente ao suplicar, pensando positivo a respeito de ALLAH, e não tendo pressa na resposta, e nem exagerar ou pedir algo ilícito ou rompimento de relações familiares. E a súplica é a pessoa fazer seu pedido ao Seu senhor e pedir-Lhe ajuda, e na sua essência é: Mostrar pobreza, isentar-se da força pessoal, e também, elogiar e atribuir a bondade e generosidade a ALLAH.
فارسی دعا عبادتى است از بزرگترين عبادت ها و بزرگوارترين طاعات مى باشد، و دعا ارتباط بين بنده و پروردگارش است، و داراى دو قمست است: 1- دعاى درخواست: بر زبان جارى مى شود، و براى بدست آوردن نفعى يا دوركردن ضررى در امور دنيا و آخرت مى باشد، مانند درخواست: اللهى مرا ببخش، و امثال آن. و همراه با بلندكردن دستان يا بلندكردن انگشت سبابه مى باشد. 2- دعاى عبادت: از طريق نزديک شدن به الله متعال با همه ى انواع عبادت هاى ظاهرى و باطنى از اقوال، اعمال، و نيت ها انجام مى شود. و براى دعاكننده شايسته است كه تنها از الله يگانه طلب كند، نه از نبى، و نه از فرشته، و نه از ولى، و نه از مرده درخواست نكند، و اينكه در هنگام دعا كردن خشوع و حضور قلب داشته باشد، همراه با گمان نيک به الله متعال، و عدم عجله كردن براى قبولى دعا، و ترک تجاوزات در دعا كردن بوسيله ى درخواست نمودن امرى غير ممكن يا دعا كردنى كه گناه در آن باشد يا قطع صله رحم باشد. و دعا كردن عبارتست از طلب كردن بنده از پروردگارش كه به وى عنايت داشته باشد و او را يارى رساند. و حقيقت دعا: اظهار ناتوانى به سوى الله است، و برائت از نيرو و توانايى كه انسان دارد، و اين نشانه اى از عبوديت و اظهار ذلت بشريت است، و در آن معناى ستايش الله متعال، و اعتراف كردن به بخشندگى و سخاوت اللهى وجود دارد، و ترک كننده دعا يا از الله متعال مئيوس است يا متكبر و مغرور مى باشد.
हिन्दी दुआ एक बहुत बड़ी और महत्वपूर्ण इबादत है। यह बंदे को उसके रब से जोड़ने का काम करती है। दुआ दो प्रकार की होती है:
1- तलब पर आधारित दुआ: दुनिया तथा आख़िरत से संबंधित किसी लाभदायक वस्तु की प्राप्ति अथवा किसी हानिकारक वस्तु से बचाव पर आधारित यह दुआ ज़बान से की जाती है, जैसे कोई कहे: ऐ क्षमा करने वाले अल्लाह! मुझे क्षमा कर दे, आदि। ऐसी दुआ दोनों हाथों को उठाकर अथवा तर्जनी (शहादत की उंगली) को उठाकर की जाती है।
2- उपासना पर आधारित दुआ: यह गुप्त तथा व्यक्त कर्म, कथन एवं नीयत से संबंधित तमाम तरह की इबादतों के ज़रिए अल्लाह की निकटता की प्राप्ति के द्वारा होती है।
दुआ करने वाले को चाहिए कि अल्लाह के सिवा किसी से कुछ न माँगे। न किसी नबी से माँगे, न किसी फ़रिश्ते से, न किसी वली से और न किसी मरे हुए व्यक्ति से। यह भी ज़रूरी है कि आदमी दुआ करते समय विनम्र हो, दिल से माँगे, अल्लाह के बारे में अच्छा गुमान रखे, क़बूल होने के सिलसिले में जल्दी न मचाए तथा माँगने की सीमा का उल्लंघन करते हुए कोई नामुमकिन वस्तु न माँगे और इसी तरह किसी गुनाह अथवा खूनी रिश्तों से संबंध- विच्छेद की दुआ न करे।
दुआ बंदे के द्वारा अपने प्रभु के ध्यान को आकर्षित करने और उसी से सहायता माँगने का नाम है। उसका मूल तत्व यह है कि अल्लाह के सामने अपनी विवशता और शक्तिहीनता का इज़हार किया जाए। दुआ बंदगी की पहचान और इनसान के महत्वहीन होने का दर्पण है। इसके अंदर अल्लाह की प्रशंसा और उसकी दानशीलता का बखान भी मौजूद है। दुआ से वही व्यक्ति बैर रखेगा, जो या तो अल्लाह की दया से मायूस हो चुका हो या फिर अभिमानी हो।
മലയാളം ഇബാദത്തുകളിൽ ഏറ്റവും മഹത്തരവും പ്രധാനപ്പെട്ടതുമാണ് പ്രാർത്ഥന. അടിമയും അവൻ്റെ രക്ഷിതാവായ അല്ലാഹുവും തമ്മിലുള്ള ബന്ധമാണത്. പ്രാർത്ഥന രണ്ട് രൂപത്തിലുണ്ട്. ഒന്ന്: ദുആഉ മസ്അലഃ (തേട്ടമെന്ന അർത്ഥത്തിലുള്ള പ്രാർത്ഥന). ഇഹലോകത്തും പരലോകത്തുമുള്ള നന്മകൾ ചോദിച്ചും തിന്മകളിൽ നിന്ന് രക്ഷതേടിയും നാവ് കൊണ്ട് പ്രാർത്ഥിക്കുന്നതിനാണ് ഇപ്രകാരം പറയുക. ഉദാഹരണത്തിന്; ഗഫൂറായ (അങ്ങേയറ്റം പാപങ്ങൾ പൊറുക്കുന്നവനായ) അല്ലാഹുവേ! നീ എനിക്ക് പൊറുത്തു നൽകേണമേ! എന്നിങ്ങനെ രണ്ട് കൈകളും ഉയർത്തിക്കൊണ്ടോ, ചൂണ്ടുവിരൽ മുകളിലേക്ക് ഉയർത്തിക്കൊണ്ടോ പ്രാർത്ഥിക്കുക. രണ്ട്: ദുആഉ ഇബാദഃ (ആരാധനയിലുള്ള പ്രാർത്ഥന) ബാഹ്യവും ആന്തരികവുമായ - വാക്കുകളിലും പ്രവർത്തനങ്ങളിലും ഉദ്ദേശങ്ങളിലുമുള്ള - എല്ലാ ഇബാദത്തുകളിലൂടെയും അല്ലാഹുവിനോട് സാമീപ്യം തേടുന്നതിനാണ് ദുആഉ ഇബാദഃ എന്ന് പറയുക. അല്ലാഹുവോടല്ലാതെ ഒരാളും പ്രാർത്ഥിക്കാൻ പാടില്ല. നബിമാരെയോ മലക്കുകളെയോ ഔലിയാക്കളെയോ മരിച്ചു പോയവരെയോ വിളിച്ചു പ്രാർത്ഥിക്കരുത്. പ്രാർത്ഥനയുടെ സന്ദർഭത്തിൽ അവൻ ഹൃദയസാന്നിധ്യവും ഭയഭക്തിയും കാത്തുസൂക്ഷിക്കണം. അല്ലാഹുവിനെ കുറിച്ച് നല്ല വിചാരം പുലർത്തുന്നവനുമായിരിക്കണം. പ്രാർത്ഥനക്ക് ഉത്തരം കിട്ടുന്നില്ലെന്ന് പറഞ്ഞ് തിരക്കുകൂട്ടുകയും, പ്രാർത്ഥന ഉപേക്ഷിക്കുകയുമരുത്. (ബുദ്ധിപരമായി) അസാധ്യമായ കാര്യങ്ങൾ ചോദിക്കുകയോ, തിന്മ ചെയ്യാൻ സാധിക്കണമെന്നോ, കുടുംബബന്ധം മുറിക്കുന്നതിനോ വേണ്ടി പ്രാർത്ഥിക്കരുത്; അതെല്ലാം പ്രാർത്ഥനയിൽ അതിരുകവിയലാണ്. തന്നെ പരിഗണിക്കണമെന്നും, തനിക്ക് സഹായം നൽകണമെന്നും അല്ലാഹുവിനോട് തേടുകയാണ് പ്രാർത്ഥിക്കുന്നവൻ എന്നത് അവൻ ഓർക്കട്ടെ. അതിനാൽ തൻ്റെ ദയനീയത അവൻ അല്ലാഹുവിന് മുന്നിൽ പ്രകടമാക്കുകയും, തനിക്ക് യാതൊരു ശക്തിയോ കഴിവോ ഇല്ലെന്ന് അംഗീകരിക്കുകയും ചെയ്യട്ടെ. അല്ലാഹുവിനോടുള്ള അടിമത്വത്തിൻ്റെ അടയാളവും, മനുഷ്യൻ്റെ സഹജമായ ദൗർബല്യത്തിൻ്റെ പ്രകടരൂപവുമാണതിലൂടെ തെളിയുന്നത്. മാത്രമല്ല, അല്ലാഹുവിനെ പുകഴ്ത്തുകയും, ഔദാര്യവും സഹായങ്ങളും അവനിൽ നിന്ന് മാത്രമാണെന്ന് അംഗീകരിക്കുകയുമാണ് അതിലൂടെ മനുഷ്യൻ. അല്ലാഹുവിൻ്റെ കാരുണ്യത്തിൽ പ്രതീക്ഷ നഷ്ടപ്പെട്ട അതിക്രമിയോ, അഹങ്കാരിയോ അല്ലാതെ പ്രാർത്ഥന ഉപേക്ഷിക്കുകയില്ല.
తెలుగు దుఆ ఆరాధనల్లో అతి గొప్ప ఆరాధన మరియు విధేయతల్లో అత్యంత ప్రముఖమైనది,ఇది ప్రభువుకు మరియు దాసుడికి మధ్య గల ఒక బంధం,గొలుసు,దుఆ రెండు విధాలుగా విభజించబడింది-1-సమస్యల్లో అర్ధించబడే దుఆ:- ప్రాపంచిక లేదా పరలోకపర హానీ,ప్రయోజనాల నిమిత్తం రక్షించమని నోటితో అర్ధించడం,అంటే ;-అల్లాహుమ్మగ్ఫిర్లీ యా గఫూర్’(ఓ అల్లాహ్ నన్ను క్షమించు,ఓ క్షమించువాడా!),ఇదేవిధంగా చేతులు లేపి లేదా చూపుడు వ్రేలు పైకి లేపి చేయబడుతుంది ,2-ఆరాధన యొక్క దుఆ:- అల్లాహ్ యొక్క ప్రీతిప్రసన్నతను పొందటానికై ఆచరించబడుతుంది,ఇది అంతర్గత,బహిర్గత మాటలు,ఆచరణలు,మరియు సంకల్పాలు సమస్త ఆరాధనల్లో ఉంటుంది,కాబట్టి దుఆ చేయువాడు కేవలం ఏకైకుడైన అల్లాహ్ ను మాత్రమే అర్ధించాలి,ప్రవక్తను,దూతను,సత్పురుషిడిని,మరియు మృతుడిని అర్ధించకూడదు,దుఆ చేసేటప్పుడు చిత్తశుద్దితో హృదయం భీతిల్లుతూనే అల్లాహ్ పై సద్నమ్మకాన్ని కలిగి ఉండాలి,మరియు దుఆ ఆమోదించబడటంలో తొందరపడకూడదు,అసాధ్యమైన అభ్యర్థనలు,నిషేదిత దుఆలు లేదా బందువర్గాలను కత్తిరించే ప్రార్థనలు వదిలివేయాలి.దుఆ ప్రభువైన అల్లాహ్ ను సహాయ,సహకారాలను అర్ధించడానికి దాసుడికి ఉపయోగబడుతుంది,నిజానికి ఈ దుఆ మనిషి బలహీనతను స్పష్టపరుస్తుంది,మరియు అతనికి గల శక్తిసామర్థ్యాలను అసమర్ధతను తెలియపరుస్తుంది,ఇది మనిషి యొక్క దాస్యాన్ని మరియు అతని అసమర్ధతను వ్యక్తపరుస్తుంది.అల్లాహ్ ను కీర్తించడంతో పాటు ఆయన దయా,ఔదార్యాలను పెంచుతుంది,దీనిని నిరాశవాది లేదా గర్విష్టి మాత్రమే వదులుతాడు.
English "Du‘ā’": a call. Original meaning: attracting something towards you by your voice or speech. Other meanings: request, ask.
Français L'appel. On dit : J'ai invoqué untel, c'est-à-dire : je l'ai appelé. L'invocation signifie aussi la demande et la question. Son étymologie désigne le fléchissement d'une chose vers toi par un son et une parole provenant de toi.
Türkçe Nida etmektir, falancayı çağırdığında "Daavtu fulânen" denir. Dua, talep etmek istemek manasına da gelmektedir. Aslı; bir şeyi insanın kendisinden çıkan bir söz ve ses ile kendine yöneltmesidir.
اردو پکارنا۔ تم کہتے ہو ’’دَعَوْتُ فُلاناً‘‘ یعنی میں نے فلاں کو پکارا۔ لفظ دعا طلب کرنے اور مانگنے کے معنی میں بھی آتا ہے۔ اس کے اصل معنی ہيں: کسی کو آواز دے کر یا کچھ کہہ کر اپنی جانب مائل کرنا۔
Indonesia Artinya panggilan. Anda katakan, "Da'autu fulānan," artinya: aku memanggil polan. Ad-Du'ā` juga memiliki makna memohon dan meminta. Makna aslinya ialah menarik sesuatu kepada diri Anda menggunakan suara dan ucapan yang berasal dari Anda.
Русский Воззвание. «Да‘ауту» означает «я позвал (кого-то)». «Ду‘а» употребляется в значении «требование, просьба». Изначальное значение — «привлечение чьего-то внимания своим голосом и словами, чтобы к тебе этот кто-то приблизился».
Português O chamado: Que significa pedir e requisitar, na sua essência significa atrair algo para si através da voz e palavras próprias.
বাংলা ভাষা আল্লাহর আযাবের ভয়ে এবং তার অনুগ্রহের আশায় তাঁর আনুগত্য দ্বারা অথবা তাঁর কাছে চাওয়া দ্বারা তাঁর নৈকট্য লাভ করা।
فارسی ندا، مى گويد: فلانى را دعوت كردم، يعنى: او را صدا كردم. و دعا به معناى درخواست و پرسش نيز مى آيد. و اصل اين كلمه: مايل شدن به چيزى به سوى تو با صوت و سخنى برگرفته از توست.
Tagalog Ang pagpapakalapit-loob kay Allāh (pagkataas-taas Siya) sa pamamagitan ng pagtalima sa Kanya o paghingi sa Kanya dala ng paghahangad ng kabutihang-loob niya at dala ng pagkasindak sa parusa Niya.
हिन्दी यानी पुकारना। कहा जाता है: 'دَعَوْتُ فُلاناً' यानी मैंने अमुक को पुकारा। यह शब्द तलब करने और माँगने के अर्थ में भी आता है। जबकि इसका असल अर्थ है: अपनी आवाज़ अथवा बात द्वारा किसी का ध्यान अपनी ओर खींचना।
മലയാളം ഒരാളെ വിളിക്കുന്നതിന് ഭാഷയിൽ ദുആ എന്ന പദം പ്രയോഗിക്കും. ഒരു കാര്യം ആവശ്യപ്പെടുകയോ, ചോദിക്കുകയോ ചെയ്യുന്നതിനും പ്രസ്തുതപദം ഉപയോഗിക്കാറുണ്ട്. സംസാരത്തിലൂടെയോ ശബ്ദത്തിലൂടെയോ എന്തെങ്കിലും കാര്യത്തെ നിന്നിലേക്ക് അടുപ്പിക്കുക എന്നതാണ് അടിസ്ഥാനപരമായ അർത്ഥം.
తెలుగు పిలుపు,- -دَعَوْتُ فُلاناًనేను ఫలానా ను పిలిచాను’దుఆ’అర్ధించడం మరియు ప్రశ్నించడం’అనే అర్ధాలు వస్తాయి,దీని మూల అర్ధం:-ఒక వస్తువును శబ్దం లేక మీ స్వరం ద్వారా మీ వైపుకు మరల్చడం.
يَرِد مُصْطلَح (دُعاء) في الفقه في كتاب الطَّهارَة، والصَّلاة، والصِّيام، والحجِّ، وفي كتاب الجامع للآداب، باب: آداب السَّفَرِ، وباب: آداب اللِّباسِ، وباب: آداب الدعاء، وغَيْر ذلك مِن الأبواب.
ويُطلَق ويُراد به: الطَّلَبُ.
